Κείμενα, Ποίηση, Φωτογραφίες κι Έργα Τέχνης:Κυμοθόη Νότα

Κείμενα, Ποίηση, Φωτογραφίες κι Έργα Τέχνης:Κυμοθόη Νότα
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Ζωγράφος© Nότα Κυμοθόη

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

"ΔΙΨΑ και ΣΙΩΠΗ" Νότα Κυμοθόη


"ΔΙΨΑ και ΣΙΩΠΗ", 
Νότα Κυμοθόη
Ποιήματα
εκδ. Διογένης-Αθήνα 1992

Ζωγραφική εξωφύλλου Νότα Κυμοθόη
http://artnotakymothoe.blogspot.com
copyright:Nota Kimothoi

kimothoinota@gmail.com

ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ ΤΥΠΩΘΗΚΕ
ΣΤΟΝ "ΔΙΟΓΕΝΗ"
ΠΕΤΡΟΥ ΚΟΥΛΟΥΦΑΚΟΥ,

Copyright :αποκλειστικά Νότα Κυμοθόη


Διαβάστε εδώ αποσπάσματα από αυτό το βιβλίο: 

ΔΙΨΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ

(Αφιερώνεται στους γονείς μου)


ΠΑΡΑΠΟΝΟ

Εμπρός απ' τον ήλιο σκοτάδι
και μέσα στο σκοτάδι χάος.
Που να στηρίξω τα πόδια μου
για ν' αδράξω τη ζωή;
Δε γυρεύω πολυελαίους στη νύχτα
τους ουρανούς ελεύθερους ζητώ
ν' αφουγκράζομαι τον κόσμο.

Ελάτεια 1973

)-(
ΜΟΝΑΞΙΑ

Ανέκφραστα μάτια
γκεμίζουνε τους τοίχους.
Παγωμένα χείλη δε σαλεύουν.
Στη φοβισμένη σιωπή μας
φεύγει σχεδόν και ο Νοέμβρης.
Γλιστρούν οι δρόμοι αδειανοί
και η ζωή μας όλο και βαραίνει
μαζί και η ψυχή που η πόρτα μέσα κλείνει.

Ελάτεια 1973

)-(


ΓΥΡΕΥΟΝΤΑΣ

Πριν γνωρίσω την αλήθεια
με μύθους είχα πλάσει τον κόσμο
κι όταν μ' αγγίξανε του πλήθους οι αναστεναγμοί
την καρδιά μου ακούμπησα στον Άνθρωπο.

Παράξενα γλιστρούσαν οι μορφές.
Τραγούδια, μοιρολόγια, γραφές και εικόνες
θεοί και ημίθεοι, παραμύθια και μνήμες.
Κι εγώ ντύθηκα αναχωρητής
κρατώντας ένα κλαδί ελιάς στο χέρι
γυρεύοντας τα διωγμένα περιστέρια
για τον περιστερώνα της ειρήνης!

Αθήνα 1973
)-(

ΑΤΡΑΠΟΣ

Διέσχισα ανυπότακτη τους άγριους χειμώνες
κυνηγημένη από τους Λέλεγες
και τον τρόμο των Ωτίδων.
Πορεύτηκα ωστόσο α΄τρυτη στους αιώνες
τις οδύνες διασχίζουσα γοργά όπως το κύμα
για να μαζεύω το αλμυρό σας δάκρυ
στου Ποσειδώνα τις αυλές
και να το κάνω μαργαριτάρι
να λάμπει στ' άγρια πέλαγα.

Στον ατέρμονο δρόμο ζωντανός ο πόθος
μιας διδαχής ανέπαφης στου χρόνου τη ράχη
κι όνειρο παντοτινό του καθενός: Ελευθερία
κι ο άνθρωπος, Άνθρωπος στην ατραπό γι' αγάπη.

Ελάτεια 1976

)-(

ΘΑ ΓΥΡΙΣΩ ΚΑΠΟΤΕ

Στους γονείς μου

Σφυρίζει το τρένο συνεχώς
και πρέπει να βιαστώ.
Στο ταξίδι που πηγαίνω
θα κρατώ το μαντήλι της υπομονής
και κάθε φθινόπωρο θα σμίγω με τα χελιδόνια
για να σας φέρνουν τα μηνύματά μου.
Τότε θα καρτερώ μια ν άλλη άνοιξη
που το αηδόνι της ιτιάς μας
λεύτερο θα τραγουδά.

Όταν γυρίσω-θα γυρίσω κάποτε-
αυτό να το θυμάστε
θ' ανθίσουν πάλι οι βυσσινιές
που εφύτεψα στο περιβόλι.

Γερμανία 1979, Μόναχο

)-(

ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ


Του χρόνου η διαδρομή δάκρυα ποτισμένη κι αίμα.

Μάτια μυριάδες θρηνούν ακόμα σκοτωμένους
κι άλλα τόσα θαμπά μετράνε σακατεμένους
κι είναι κι αυτά που αγνοημένους ακόμα περιμένουν.
Βαρύς ο ίσκιος σου τη μοίρα μου ορίζει
τείχος του East και του West
ως πότε θα διχάζεις τους κόσμους μου;

Γκρεμίστηκαν στη λήθη οι στεναγμοί μου
καθώς ορθώνονται τα πέτρινά σου στήθη
σ' όλη τη γη μου σήμερα
για ν' αντιμάχονται θαρρώ
από τη μια μεριά η Ανατολή κι από την άλλη η Δύση
στον αδυσώπητο αγώνα τους, ποια θα επικρατήσει.

Του χρόνου η διαδρομή δάκρυα ποτισμένη κι αίμα.

Γερμανία 1979, Βερολίνο

)-(


ΠΕΡΑΜΑΤΑΡΗΣ ΧΡΟΝΟΣ

Περαματάρης είν' ο χρόνος
που με περνά σ' άλλη ζωή
και με κερνά μέλι κι αμύγδαλα
ετούτη εδώ για να ξεχάσω
και τη θλίψη ν' αφήσω εκεί.

Με αγωνία έρχεται και λευκές φορεσιές
κι από θύρα δρύινη διαβαίνει
αστραφτερός λάμπει ολόχρυσος
κι ολόγιωμος σαν το νιο φεγγάρι
μέσ' απ ' τα πρασινόκλαδα ελπιδοφόρα δάση.

Δεσπόζει η θωριά του δυνατή
κι εγώ κυνήγι τον έχω πάρει
καθώς ο Φαέθων μούδωσε τα γκέμια
του άρματος που σέρναμε κάποτε μαζί
τον ήλιο λάτρεψα κι έκανα κυβερνήτη.

Τώρα οδηγός και άτρυτη τις εποχές διαλέγω.

Κρήτη 1982, Χανιά

)-(
ΔΥΝΑΜΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗΣ

Ασημένια κόρη η νια σελήνη
κι ο χρόνος εδώ έχει σταθεί
στ' απέραντα του Banff τα δάση.
Μακρινή της θάλασσας η όψη
κι ο τόπος στου ελατιού βιώνει την ανάσα.
Τ' αδέρφια μου κι απόψε Λευκοί και Ινδιάνοι.

Μεσ' τις καλύβες κάθονται οι Κρι
με τις πολύχρωμες τις χάντρες στολισμένοι
ακι το φεγγάρι ολόλαμπρο πάνω στο τοτέμ.
Στις σάλες των Saloon πίνουνε μαζί
μέσα στη μπόχα του καπνού διάκριση καμμιά
κι η μουσική της Δύσης που γριλύζει
σπρώχνει απαλά τη νύχτα ως την αυγή.
Στην καλυβένια τους σκεπή προσκυνητής ο ήλιος
και η Σάνυ από νωρίς αντίκρυ στην ανατολή
τα παγωμένα ζεσταίνει χέρια της.

Πέφτουν λοξα στον Καναδά του ήλιου οι αχτίδες
και οι ερυθρόδερμοι κάθε πρωί στέκουν και περιμένουν
ορθοί στ' αγνάντεμα της ημέρας
και σιωπηλοί σαν σε προσκύνημα.
Τη γη τους τώρα εξουσιάζουν οι Λευκοί
κι ενώ αυτοί στο γέρμα τους ειρηνικά ξεφτίζουν
κάθε πρωί στον ήλιο στέλνουν προσευχή και μηνύματα
μην τύχει και τους λησμονήσει κι αυτός
στην αδυσώπητη μοίρα τους.

Καναδάς 1985, Banff

)-( 


ΑΝΑΜΝΗΣΗ

Στον Gus Papadakis


Παγερές οι νύχτες στο The Pas!

Μεσάνυχτα κι ανάψαμε φωτιά να πυρωθούμε
και είδαμε την ψυχή μας βαριά στη στάχτη
απ΄τα μηνύματα της φλόγας π' αργοσβήνει.
Μέσα στου χρόνου τη φθορά, η σιωπή μας
ταφόπετρα, που μας σκεπάζει.

Διασχίσαμε αργά το μονοπάτι της αλήθειας
καθώς περάσαμε της ταραχής τον όχτο
τα όνειρά μας θάψαμε στην ακροποταμιά.
Τώρα πέτρες σκορπισμένες οι χαρές μας
και της ζωής τοκάστρο ερειπωμένο
απ΄τη διάβρωση των αισθημα΄των.
Κρυμμένο το γέλιο μας νεκρό
τα χείλη μας βουβά σαν τάφος
και στ' αδειανό δισάκι μας
χολή της σχέσης μας τ΄απομεινάρια
για το δράμα των απογόνων.

Χαράματα μας βρήκε ο χωρισμός
κι ήταν της καρδιάς το κρύο δυνατό
στα πετρωμένα στήθια που λαθέψαμε
το σχήμα να σμιλέψουμε της αγάπης!

Παγερές οι νύχτες στο The Pas!

Canada 1989, The Pas


)-(

ΟΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΕΣ ΤΗΣ ΣΑΜΑΝΘΑ FOWSTERNER


Γ
έρικο το κορμί της Σαμάνθα Fowsterner
ίδιο με τον πύργο που ακόμα δεσπόζει εδώ.
Τα μάτια της ωστόσο λάμπουν φωτεινά
σαν τα μεγάλα ξύλινα παράθυρα
και τα ματόκλαδά της ανοίγουν παιχνιδιάρικα
όπως οι κόκκινες βελουδένιες της κουρτίνες
σαν τις ταρακουνά τ' αγέρι του δάσους.

Χιονίζει πάλι και φυσά χειμώνας στην αυλή μας
κι εσύ στην κουνιστή καρέκλα σου δακρύζεις
για τις τριανταφυλλιές που χάλασε το κρύο
με τα μοσχομύριστα τριαντάφυλλα τώρα μαδημένα
και τα δικά σου χρόνια συλλογιέσαι πικραμένη
που η παγωνιά της ερημιάς εμάρανε για πάντα.

Αυστρία 1979, Σάλτσμπουργκ

)-( 



painting Nota Kimothoe
artnotakymothoe
kimothoinota@gmail.com
(Εμπνευσμένο έργο μου, από την Ποίηση του Καβαδία Νίκου, και το ποίημά του Fata Morgana)
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη