Όταν πριν χρόνια μελετούσα το έργο του καθηγητή κοινωνικής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Michel Argyle, είχα κατενθουσιαστεί και έρχονται στο νου μου τα λεγόμενά του: “Δεν είναι πια αναγκαίο ένα σημαντικό ποσοστό του ανθρωπίνου πληθυσμού να είναι απομονωμένο στη μοναξιά του, αξιολύπητο ή με διανοητικές διαταραχές, εξαιτίας έλλειψης κοινωνικών ικανοτήτων. Πολλές χιλιάδες έχουν εκπαιδευτεί με τη μια ή με την άλλη μέθοδο και η εκπαίδευση αυτή θα μπορούσε άνετα να γίνει προσιτή σε όλους. Το πιο χρήσιμο βήμα θα ήταν να συμπεριληφθούν οι Ανθρώπινες σχέσεις στο αναλυτικό πρόγραμμα των σχολείων και η εκπαίδευση αυτή να γίνει προσιτή και στους μεγάλους μέσω κοινοτικών κέντρων ή άλλων φορέων. Έτσι θα μπορούσε να ανεβεί η ποιότητα της κοινωνικής συμπεριφοράς, να γίνει πιο αποδοτική και πιο ευχάριστη και να οδηγεί τους ανθρώπους στην αλληλοβοήθεια, τη συνεργασία και την αμοιβαία εμπιστοσύνη κι όχι στην απόρριψη, τις παρεξηγήσεις και τους κοινωνικούς φραγμούς”.
Όλοι ξέρουμε πως οι σχέσεις με τους συνανθρώπους μας μπορούν να δημιουργήσουν ευτυχία ή δυστυχία και μέσα από αυτές τις σχέσεις οι Λογοτέχνες αντλούμε τους ήρωές μας για να γράψουμε κάποιο βιβλίο. Αλήθεια έχει αναρωτηθεί ο καθένας που διαβάζει ...
...
...
Νότα Κυμοθόη(συνεχίζεται)
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αδέσμευτος Πάφου 9/3/2013)
artnotakymothoe/Νότα Κυμοθόη
Copyright:Νότα Κυμοθόη 2009
Νότα Κυμοθόη " Οι ανθρώπινες σχέσεις και η ψυχολογία της συμπεριφοράς"/

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .