Κείμενα, Ποίηση, Φωτογραφίες κι Έργα Τέχνης:Κυμοθόη Νότα

Κείμενα, Ποίηση, Φωτογραφίες κι Έργα Τέχνης:Κυμοθόη Νότα
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Ζωγράφος© Nότα Κυμοθόη

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ ΣΤΗ ΔΗΜ.ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΔΑΦΝΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΒΙΒΛΙΑ,ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ,ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ,2011

                                                1.Η Νότα Κυμοθόη με μαθητές του 1ου Δημοτικού
                                                Σχολείου Δάφνης και τις Δασκάλες τους, ενώ μιλάει
                                          στα παιδιά για τις βιβλιοθήκες, τα βιβλία και τους Συγγραφείς
                                                   (Δημ. Βιβλιοθήκη Δάφνης, 1ο Δημ. Σχ. Δάφνης)Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
ΣΤΗ ΔΗΜ.ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΔΑΦΝΗΣ
ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ
ΒΙΒΛΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
18-2-2011
Παρουσιάζει το βιβλίο της η Λύτρωση
και διαβάζει στα παιδιά...
αποσπάσματα
"Της Ευτυχίας που το θέλησε...
Του Πόνου που έφυγε..."


Έτσι απλά, για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι
Μέσα από το συναίσθημα ας πολλαπλασιάσουμε
τις αξίες μας
Για να ταξιδέψουμε εκεί όπου δεν μπορούμε να πάμε
Και ν' αποκτήσουμε ευχαρίστηση
Για να κάνουμε καλύτερα όλα όσα μπορούμε
Για να δεχτούμε τα όσα δεν μπορούμε ν' αλλάξουμε
Για όλα αυτά
Σας ευχαριστώ όλους που τολμώ πάλι κι ονειρεύομαι


Σημ. (από το βιβλίο μου Η ΛΥΤΡΩΣΗ) που χάρησα στα
παιδιά και στη δασκάλα τους, μετά από τα μικρά
"μαργαριταράκια" που μου έγραψαν ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.


Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

3η ΗΜΕΡΑ: ΒΙΒΛΙΑ και ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ Δασκάλα και μαθητές με τη Νότα Κυμοθόη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Δάφνης


ΒΙΒΛΙΑ και ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ

                                   2. Η Νότα Κυμοθόη με μαθητές από το 7ο Δημ. Σχ. Δάφνης
                                   Στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης υπογράφει βιβλία της
                                           και ζωγραφισμένα έργα της για τα παιδιά


3η ΗΜΕΡΑ:ΒΙΒΛΙΑ και ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ
Δασκάλα και μαθητές
με τη Νότα Κυμοθόη (18/2/2011)
στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης


Οι μικροί Ποιητές, τα παιδιά του κόσμου
Έχουν μέσα τους μια ομορφιά αστείρευτη
Κι αγαπούν πολύ τα βιβλία...


Πως να ξεχάσω τα διψασμένα τους μάτια;
Πως να πλάσω το ζυμάρι της ψυχής τους;
Με την ΑΓΑΠΗ, μόνο με αυτή ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ
Και μέσα απ' όλες τις Ανθρώπινες Αξίες
Άπλωσα στα χέρια τους την καρδιά μου
Μιλώντας για τα βιβλία, λέγοντας ιστορίες...
αληθινές κι ανθρώπινες, που ύστερα
πήραν μαζί τους...


Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Στη ΔΗΜ. ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΔΑΦΝΗΣ η Νότα Κυμοθόη ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ για ΒΙΒΛΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ και ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

                                        3. Μαθητές 6ου Δημ. Σχ. Δάφνης με τη Δασκάλα τους, 
                             την Πρόεδρο Δ.Βιβλ. Δάφνης Μ. Πισιμίση και τη Ν. Κυμοθόη
                                         με φόντο ένα τμήμα της Δημ. Βιβλιοθήκης Δάφνης,
                                        από την ημέρα ομιλίας στα παιδιά και ανάγνωσης βιβλίων
                             στα πλαίσια της εκπαιδευτικής επισκέψεώς τους σε Δημοτικές Βιβλιοθήκες.
  

Στη ΔΗΜ. ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΔΑΦΝΗΣ
η Νότα Κυμοθόη
ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
για ΒΙΒΛΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ
και για ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ


Στα πλαίσια επισκέψεως του 6ου Δημ.Σχ.Δάφνης
στη Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου
η Πρόεδρος της βιβλιοθήκης με κάλεσε 
να μιλήσω στα παιδιά.


Είναι μεγάλη η χαρά που μου δίνουν
αυτά τ' αθώα πλάσματα, τα μικρά παιδιά
που κρέμονται σαν τσαμπιά σταφύλια
από το στόμα μου καθώς μιλάω.
Και τι να πεις στα παιδιά;
Πως να μιλήσεις;
Από καρδιάς και με την καρδιά
Μόνο αυτή τη γλώσσα διάλεξα
και μίλησα από την καρδιά μου
για τα βιβλία, για τους συγγραφείς
και τη διαφορά τους από τους Λογοτέχνες.
Μου έκαναν ερωτήσεις πολλές
και ταξιδέψαμε μαζί σε κόσμους
που γύρευαν να μάθουν...


Τα βιβλία πέταξαν και πάλι από τα ράφια
σαν πουλιά διαβατάρικα...
Γιατί τα βιβλία είναι οι ψυχές των συγγραφέων
και έφυγαν μαζί με τα παιδιά
μέσα στα βιβλία που δανείστηκαν
για να συνομιλούν μαζί τους
όλες τις ημέρες που θα τα διαβάζουν.

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

ΒΙΒΛΙΑ και ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ: Η Νότα Κυμοθόη μιλάει σε μαθητές(8-2-11) στη Δ.Βιβλιοθήκη Δάφνης2011





(Η  Νότα Κυμοθόη ανάμεσα στα παιδιά που συνοδεύονται από τις καλές τους Δασκάλες)

 Η Νότα Κυμοθόη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Δάφνης
Νομού Αττικής,
 μιλάει για βιβλία και συγγραφείς
 σε μαθητές από τα Δημοτικά Σχολεία της περιοχής
 που συνόδεψαν οι καλές τους Δασκάλες 
Παρουσία και η κ. Πισιμίση
Διευθύντρια της Δημοτικής Βιβλιοθήκης

 "Η χρησιμότητα των βιβλίων
και οι Δημοτικές Βιβλιοθήκες",
μιλάει η Νότα Κυμοθόη
στους μαθητές





                              (Η Νότα Κυμοθόη υπογράφει βιβλία της για τους μαθητές)

(Η κ. Πισιμίση και η Νότα Κυμοθόη μαζί με τα παιδιά και την καλή τους Δασκάλα)



ΒΙΒΛΙΑ και ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ
Η Νότα Κυμοθόη μιλάει σε μαθητές 
στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Δάφνης
καλεσμένη από την Πρόεδρο
κ. Ματίνα Πισιμίση


8-2-2011
"Τα βιβλία, είναι οι ψυχές των συγγραφέων
πάνω στα ράφια και γυρεύουν να πετάξουν..." 
Ν. Κυμοθόη


http://kimothoiblogspot.com


Χάρηκαν τα παιδιά και έφυγαν με αφθονία χαράς...
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "Ερώ" της Νότας Κυμοθόη 1999 από τον Π.Κ..Μητροπέτρο,Φιλόλογος-Νόμικός-Λυκειάρχης 1ου Λυκείου Κερατσινίου 2002

   ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "Ερώ"
Στη στοά βιβλίου Αθήνα 2001/ Παρουσίαση του βιβλίου μου
(Δημοσίευση αυτής της κριτικής στο περιοδικό Έρευνα, Ιανουάριος 2002)
ΠΟΙΗΣΗ Νότα Κυμοθόη 1999
Γράφει ο Παναγιώτης Κ. Μητροπέτρος, Φιλόλογος-Νομικός-Λυκειάρχης 1ου Λυκείου Κερατσινίου 2002


Την Νότα Κυμοθόη την γνώρισα στο άγιο βήμα της Ελάτειας ή Δραχμάνι, στην Λοκρίδα. Σ' ένα άγιο βήμα εξαταξίου σχολείου, που έβγαλε σπουδαίους ανθρώπους. Δεν έχουμε μόνο άγιο βήμα
στις εκκλησιές, που μεταστοιχειώνεται ο άρτος και ο οίνος σε  αίμα και σώμα Θεού. Έχουμε και το άγιο βήμα στα σχολεία, όπου μεταστοιχειώνονται το κρέας και τα κόκαλα, σε άνθρωπο. Σε ένα τέτοιο λοιπόν άγιο βήμα γνώρισα την Ν.Κυμοθόη ως μαθήτρια κι αυτή είναι η αιώνια σχέση που μας συνδέει.


Το σύμπαν ολόκληρο υπάρχουνε τρεις τρόποι να το πλησιάσουμε και να το κατανοήσουμε. Ο ένας τρόπος είναι τα μαθηματικά. Ο άλλος τρόπος είναι η μουσική. Ο τρίτος τρόπος είναι η ποίηση. Δεν υπάρχει τέταρτος. Όλα τα άλλα είναι για τα επί μέρους, ενώ αυτοί οι τρεις τρόποι είναι για το σύνολο του σύμπαντος. Η ποίηση, όπως λέει ο Εμπειρίκος είναι "ανάπτυξις στίλβωντος ποδηλάτου". Ένα ποδήλατο που φέγγει, που κινείται, που αναπτύσσει ταχύτητα.
Αν σταματήσει να κινείται, πέφτει. Η ποίηση είναι ύψιστη έκφραση της συγκινησιακής χρήσεως της γλώσσης. Και λέγοντας συγκινησιακή χρήση, σε αντιδιαστολή με την λογική χρήση, δεν σημαίνει η χρήση εκείνη που κάνει τους ανθρώπους ευσυγκίνητους. Να κλαίνε δηλαδή εύκολα ή να τρεμουλιάζουνε μπροστά στην κάθε δυσκολία. Συγκίνηση στην ποιητική γλώσσα σημαίνει ευαισθησία. Να κάνουμε δηλαδή τον άνθρωπο δυνατό, αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητο για το ανθρώπινο πρόβλημα. Διότι το πολιτικό πρόβλημα είναι μέρος του κοινωνικού προβλήματος και το κοινωνικό πρόβλημα είναι μέρος του ανθρωπίνου  προβλήματος.
Η ποίηση ασχολείται με το ανθρώπινο πρόβλημα, που είναι ταυτόχρονα και συμπαντικό.
 Έχετε υπόψη πως ο Θεός είναι τριαδικός.Ένας μόνο θεός δε μπορεί να φτιάξει σύμπαν, γιατί θα πρέπει να το κάνει ή κατ' ανάγκην ή για πλάκα. Και στην μια και στην άλλη περίπτωση δεν μπορώ να λατρέψω, έναν θεό σαν τον Αλλάχ. Δεν με εκφράζει. Ο Θεός είναι τριαδικός. Έχει
διάφορα ονόματα αυτή η τριαδικότητά του. Διαλέγω αυτό που ταιριάζει τώρα με την περίπτωση.  Το ένα συστατικό του Θεού, είναι η προκοσμική κατάσταση της χαοτικής ύλης. Το άλλο πρόσωπο του Θεού είναι αυτή η τρομερά υψίσυχνη προκοσμική ακτινοβολία, την οποία οι δικοί μας παππούδες, όπως για παράδειγμα ο Αριστοτέλης και οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι, την έλεγαν Αιθέρα ή της έδιναν κάποια άλλα ονόματα. Έχουμε το Χάος και τον Αιθέρα λοιπόν. Αλλά το χάος και ο αιθήρ, όπως και δύο οποιεσδήποτε άλλες καταστάσεις αντικειμενικές, ανεξάρτητες από την θέλησή μας, για να αλληλεπιδράσουν χρειάζεται μια τρίτη δύναμη, η οποία να τις φέρει σε επαφή και να αλληλογονιμοποιηθούν. Αυτή η τρίτη δύναμη σύμφωνα με τους παππούδες και πατεράδες μας τους Έλληνες, είναι ο Έρως.


Όχι ο έρως αυτός που βλέπουμε στα περιοδικά με τα πολυεθνικά κρέατα, αλλά ο Έρως με αυτή την σημασία που μιλάμε. Ο κοσμικός έρως! 


Αυτά τα τρία πράγματα πρέπει να αλληλεπιδράσουν σε δισεκατομμύρια, τρισεκατομμύρια ετών, για να φτιαχτεί κόσμος. Τα σύμπαντα είναι πολλά. Δεν είναι μόνον το σύμπαν αυτό που ξέρουμε. Υπάρχει απειρία συμπάντων. Άλλα σε συστολή, άλλα σε διαστολή, άλλα σε δημιουργία και ούτω καθ' εξής. Αυτός ο κόσμος εντός του οποίου ζούμε και είμαστε μέρη του, έχει μια Αρμονία και μια μια δυνατότητα Αυτογνωσίας. Αν δεν τα είχε αυτά τα δυο προσόντα δεν μας ενδιέφερε καθόλου. Θα ήταν κάτι ουδέτερο για μας. Ε, λοιπόν, αυτή η δυνατότης του κόσμου για αυτοκαθορισμό και αυτογνωσία, δεν είναι τυχαίο γεγονός. Διότι δεν επαρκούν τα είκοσι περίπου δισεκατομμύρια χρόνια της δημιουργίας αυτού του σύμπαντος, για να έχουν κατασκευαστεί τυχαία. Πρέπει να υπάρχει μια διάνοια η οποία τα έχει συναρμολογήσει. Και η διάνοια αυτή, πέστε την όπως θέλετε, δεν είναι απλώς μια ανωτέρα δύναμη, όπως η ραδιενέργεια ή η βαρύτης. Μας ενδιαφέρει μια σκεπτόμενη ανώτερη δύναμη, ένας δημιουργός, όπως λέει ο Πλάτων στον "Τίμαιο". 


Αυτός ο Δημιουργός, έχει πάρει πρώτον την "αμέριστη ουσία" και την "μεριστή ουσία". Την ανέμιξε κι έκανε το πρώτο κρατούμενο, την "ενδιάμεση ουσία". Δεύτερον πήρε το "αμέριστον ταυτόν" και το "μεριστόν ταυτόν", την δυνατότητα δηλαδή, κάτι να είναι ο εαυτός του στον "αμέριστο κόσμο" και στον "μεριστό" κι έκανε ένα δεύτερο κρατούμενο που είναι το "ενδιάμεσο ταυτόν". Αλλά δεν επαρκούσε αυτό. Πήρε και μια τρίτη δυάδα συστατικών το "αμέριστον θάτερον". Το "αμέριστον", δηλαδή διαφορετικόν  και το "μεριστόν διαφορετικόν" κι έκανε το "ενδιάμεσον θάτερον", το τρίτο κρατούμενο. Αυτά τα τρία τα έκανε ένα ζυμάρι και τα άπλωσε σαν μια μακρόστενη φρατζόλα, την οποία τεμάχισε σε μέρη ανάλογα των αριθμών  1,2,3,4. Μέχρι εδώ πάνε λογικά οι αριθμοί. Ο (5ος) πέμπτος αριθμός όμως είναι το 9, μετά το 8 και ο (7ος) έβδομος είναι το 27. Εκεί φαίνεται να μπερδεύεται το μυαλό μας. Αυτή η σειρά των αριθμών είναι εναλλάξ οι δυνάμεις του 2 και του 3. Αυτοί οι δυο αριθμοί είναι δυο(2) στο μηδέν (0) και τρία(3) στο μηδέν (0), που είναι η μονάδα, το Ένα(1), το Αρχικό. Μετά δύο(2) εις την πρώτη (1η) είναι το δύο (2) και τρία (3) εις την πρώτη (1η) είναι το τρία (3), δύο (2) εις την δευτέρα (2α) είναι το τέσσερα (4), τρία εις την τρίτη (3η) είναι το 27. Μα τι κάνουμε εδώ θα πείτε, μαθηματικά; Δεν μας ενδιαφέρουν. Τι σχέση έχουν τα μαθηματικά με την ποίηση;


Αλλά αυτό το μείγμα με αυτά τα νούμερα, τα μαθηματικά, πήρε ο Δημιουργός και ανάμεσα στους αριθμούς έβαλε το "αρμονικό μέσο" και το "αριθμητικό μέσο". Φτιαχτήκανε λοιπόν τέσσερις αριθμοί. Ο πρώτος, ο τελευταίος, ο αρμονικός μέσος και ο αριθμητικός μέσος. Οι τέσσερις αυτοί αριθμοί έχουνε τρία διαστήματα μεταξύ τους. Μιλάμε όπως στη μουσική, που διάστημα δεν είναι η διαφορά του πρώτου αριθμού από τον δεύτερο, αλλά είναι το πηλίκον του εκάστοτε δευτέρου αριθμού προς τον προηγούμενο. Έτσι έχουμε δυο αριθμούς αρχικούς. Δύο αριθμούς που είναι "ο αρμονικός" και ο "αριθμητικός μέσος" και τα τρία διαστήματα. Οι αριθμοί είναι με τα διαστήματα επτά. Όσα και τα μέρη του "Ερώ".


Επτά είναι και οι νότες της μουσικής. Η μουσική είναι κατιούσα κλίμακα, γιατί ξεκινάει από τους γαλαξίες και κατεβαίνει προς τη γη και προς τον άνθρωπο. Η πρώτη νότα είναι το ΝΤΟ, που είναι η πρώτη συλλαβή της λέξεως dominus, που θα πει Κύριος=Δημιουργός. Η δεύτερη νότα είναι το ΣΙ, πρώτη συλλαβή της φράσεως Didereus Orbis=Αστρικός κόσμος=Σύμπαν. Η τρίτη νότα είναι το ΛΑ, πρώτη συλλαβή της φράσεως Lacteus Orbis=γαλακτώδης κόσμος, γαλαξίας. Τέταρτη νότα είναι το ΣΟΛ, όλη μια λέξη SOL=ήλιος. Η πέμπτη νότα είναι το ΦΑ, πρώτη συλλαβή της φράσεως Fatum=πεπρωμένο, ο κόσμος των πλανητών. Η επόμενη νότα είναι ΜΙ, πρώτη συλλαβή της φράσεως Mixtus Orbis= ανάμεικτος κόσμος, που είναι αυτός της γης, που αποτελείται από ύλη και πνεύμα. Διότι πάνω στη γη υπάρχουν νοήμονα όντα, όπως είναι οι άνθρωποι. Έβδομη νότα είναι το ΡΕ από το Regina Astris= βασίλισσα των άστρων=σελήνη, δορυφόρος της γης. Τα λέω αυτά, γιατί ο κόσμος έχει μια μαθηματική δομή, μια μουσική δομή και μια ποιητική δομή. Είναι δημιουργία, όπως η ποίηση είναι δημιουργία εκ του μη όντος. όχι εκ του μηδενός. Άλλο είναι το μηδέν και άλλο το μη ον. Μη ον είναι το διαφορετικόν, ενώ μηδέν είναι το τίποτε και σύμφωνα με τον νόμο της αφθαρσίας της ύλης, τίποτε δεν φτιάχνεται από το τίποτε. Η Κυμοθόη η Νότα δεν έφτιαξε κάτι εξ αρχής μη χρησιμοποιώντας ήχους, φθόγγους και λέξεις προϋπάρχουσες. Τα πήρε αυτά και τα μεταμόρφωσε σε ποιητικά μορφώματα. Αυτό έχει κάνει, δηλαδή Ποίηση αυτού του Αρμονικού Σύμπαντος.


Ας πούμε πως δεν ξέρω να διαβάζω, αλλά ξέρω να συλλαβίζω. Θα σας διαβάσω μερικά κομμάτια-φραγμέντα, από το βιβλίο "Ερώ" της Νότας Κυμοθόη. Όχι ολόκληρα ποιήματα, αποσπάσματα. Ταυτόχρονα θα σας διαβάσω αποσπάσματα από τα "Ορφικά" και ταυτόχρονα αποσπάσματα από τα "ποήματα" της Σαπφούς, της πλέον ερωτικής ποιήτριας. Θα παρακαλέσω πάρα πολύ, όποιος από εσάς θέλει ας μας πει ποια από αυτά είναι της Κυμοθόη, ποια του Ορφέως και ποια της Σαπφούς.


"Είσαι λοιπόν φτερωτός. Ο αρχαίος των μυστηρίων. 
Ο έρως μου τίναξε τα μυαλά.
Σαν άνεμος ήρθες που πέφτει στις ορεινές δρυς 
και με προκάλεσες. 
Ο έρως είναι ιερός. Το εγώ κι εσύ θα κάνει ένα 
κι αυτό είναι το παν. 
Εγώ σε αναζητούσα να δροσίσεις την ψυχή μου 
που καίγεται από πόθο.
 Η αγκαλιά σου εντελέχεια. 
Φθόγγοι και λέξεις ανείπωτες σαν αρχαίος ψαλμός
 πριν τη θυσία. 
Καλώ τον Μέγα, τον Αγνό, τον 'Εράσμιο, 
τον γλυκό Έρωτα, τον Πτερόεντα. 
Αυτόν που τρέχει, μες τη φωτιά, που είναι συμπαίκτης
των θεών και των θνητών ανθρώπων.
Τον εφευρετικό, τον Διφυή που κρατεί τα κλειδιά 
των πάντων. Του ουρανού, του αιθέρος, της θάλασσας, της γης.
Ας είμαστε ενωμένοι σαν σφαίρα φωτός.
όπως του κύκλου ο Χρυσός αριθμός.
Ευλογημένος ο Έρως στα σπλάχνα της γης
που ανοίγει ολοτρόγυρα με χίλια χρώματα
και χιλιάδες φωνούλες αόρατων όντων.
Τώρα εώ και ερώ.
Θάνατος δεν υπάρχει.
Αιέν και νυν ερώ και αιέν το σύμπαν
πληρούμενο ανακράζει  Ερώ"


Ποιος από εσάς παίρνει όρκο, ποια είναι της Νότας Κυμοθόη, ποια είναι του Ορφέως και ποια είναι της Σαπφούς; 
Μη βάζετε στοίχημα, δεν θα το βρείτε. Κάναμε πείραμα και στο σχολείο ανάμεσα σε καθηγητές φιλολόγους και τα μπερδέψανε. 
Ε, λοιπόν, όταν ένα ποιητικό έργο, όπως το "Ερώ" της Κυμοθόη, το μπερδεύουμε οι φιλόλογοι με την ποίηση της Σαπφούς και με τα Ορφικά ποιήματα, μάλλον πρέπει να πούμε ότι αξίζει. Και δεν θέλω να πω τίποτε άλλο.


Παναγιώτης Κων. Μητροπέτρος, Φιλόλογος-Νομικός-Λυκειάρχης 1ου Λυκείου Κερατσινίου, 2001


{Ευχαριστώ θερμά τον "Δάσκαλο" καθηγητή μου, Παναγιώτη Μητροπέτρο, που μου άνοιξε το μυαλό και με πήγε παραπέρα, τότε, οπού μέσα στη χλωρή μου εφηβική νιότη, διέλυε τις ομίχλες της σκέψης με όσα μου δίδασκε. Γιατί από τον Παναγιώτη Μητροπέτρο διδάχτηκα Πλάτωνα κι Αριστοτέλη σε ανοιχτές διδασκαλίες τα απογεύματα, κάτι σαν ανοιχτό Πανεπιστήμιο εκείνη την σκοτεινή εποχή της νιότης. Νότα Κυμοθόη, 2011}
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

ΕΛΛΑΔΑ και ΚΥΠΡΟΣ στην ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΗΣ ΝΟΤΑΣ ΚΥΜΟΘΟΗΔημοσίευση 1995, ΠΕΝΤΕΛΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ,Γράφει ο Γιώργος Βοϊκλής


ΕΛΛΑΔΑ και ΚΥΠΡΟΣ
στην  ΠΟΙΗΣΗ

                                                                  
                                                και τη  ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ


                                            11.by.N.Kimothoi
                                                                    "Η σοφία της υπομονής"
                                                                           Νότα Κυμοθόη
                                                                              Ζωγραφική
                                                                   Ελαιογραφία σε μουσαμά
                                                 


                                      της  Νότας Κυμοθόη
                   
     
ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ
ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
ΤΗΣ ΝΟΤΑΣ ΚΥΜΟΘΟΗ:
Δημοσίευση 1995, περιοδικό ΠΕΝΤΕΛΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ


Γράφει ο Γιώργος Βοϊκλής




Με αφορμή την συμμετοχή της στην έκθεση ζωγραφικής
που οργάνωσε ο Ε.Ε.Σ.Π. στον Πύργο της Δουκ. Πλακεντίας
και την έκδοση της νέας Ποιητικής Συλλογής της:
"Ιύζουσα νήσος"


Η πρώτη μου γνωριμία με την Νότα Κυμοθόη ήταν μέσα
από το εικαστικό της έργο, από τους εμπνευσμένους από
τη "Ρωμιοσύνη" του Γιάννη Ρίτσου πίνακές της "λάδι
σε μουσαμά" που παρουσίασε στον Πύργο της Πλακεντίας
(βλέπε συνέχεια στο http://artnotakymothoe.blogspot.com)


Το δεύτερο επίπεδο γνωριμίας μου με τη Νότα Κυμοθόη
ήταν μέσα από το ποιητικό της έργο. Από το διάβασμα
της συλλογής με τίτλο "Ιύζουσα νήσος", ...διαβάζοντας
τους λιτούς και δυνατούς στίχους της κατάλαβα ότι το
πρωτογενές στοιχείο της ποίησης που ενυπάρχει στο
Πνεύμα και τα αισθήματά της εκφράζεται με την ίδια
άνεση και με την ίδια αισθητική αρτιότητα τόσο στη
Ζωγραφική όσο και στο Λόγο της.
Κοινά στοιχεία της Ζωγραφικής και της Ποίησης της Ν.Κ.
ο συνδυασμός του ονειρικού και του ρεαλιστικού στοιχείου.


Η Ποίησή της χαρακτηρίζεται από το λυρισμό στην περιγραφή
της φύσης και την καταγραφή των ανθρωπίνων αισθημάτων
και των ρεαλισμό στην επιλογή των θεμάτων και τα μηνύματά
της. Ιδιαίτερη εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός ότι όλα τα
ποιήματά της, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι αφιερωμένα σε
συγκεκριμένα πρόσωπα. Το πιο σημαντικό όμως δεν είναι η 
ίδια η αφιέρωση, αλλά το γεγονός ότι το ποίημα αποτελεί το
απόσταγμα της προσωπικότητας, του χαρακτήρα του ανθρώπου
στον οποίο το αφιερώνει, το απόσταγμα της σχέσης της ποιήτριας
με το πρόσωπο αυτό.


Σε μερικές περιπτώσεις τα πρόσωπα αυτά αποκτούν βαθύ
συμβολικό χαρακτήρα, όπως η γιαγιά Ουρανία στο ποίημα


"Εν εξορία":
"Ξεχασμένη στη γωνιά σ' άλλους ρυθμούς
θυμότανε που διάβαινε τους κάμπους
και κρατώντας το δρεπάνι
γιόμιζε την ποδιά της στάχυα χρυσά.
Έτσι γερνούν οι άνθρωποι
απόμακρα κι αγάλια.
Στην τόση περιφρόνηση του χρόνου
περιφρονούν το τέλος.
Κι αναρωτιέμαι...
Εν εξορία πλανιέται η αγάπη; "


Αυτό το ποίημα βέβαια όπως καταλάβατε, όπως και όλα
τα ποιήματα της συλλογής είναι γραμμένα στην Κύπρο
που έζησε η ποιήτρια για δυο περίπου χρόνια το 1992
και το 1993. Τη φύση της Κύπρου, τους ανθρώπους της
και την τραγική της μοίρα μετουσιώνει στην ποίησή της.


Κάνοντας όμως Ποίηση την Κύπρο κάνει ταυτόχρονα
Ποίηση την Ελλάδα. Γιατί η Κύπρος είναι περισσότερο
Ελλάδα από την Ελλάδα...


"Μοσχοβολούν ολόγυρα οι πλαγιές
ανοιξιάτικους ανθούς και πόθους
μέσα στου Μάρτη τον αγέρα...
Πλανιέται μια μαγεία ερωτική
σα νάναι αόρατη ακόμη η θεά
και άπλωσε στους λόφους εδώ γύρω
τους πέπλους της και βούτηξε
μες στ' ακρογιάλι να λουστεί"
γράφει στο ποίημά της 
" Της Κύπρου οι αμυγδαλιές" δίνοντας ερωτική πνοή
στην ανοιξιάτικη φύση. Η ομορφιά της φύσης και του
έρωτα όμως πάνε μαζί με τον πόθο της λευτεριάς, όπως
μας δίδαξε ο Σολωμός στους "Ελεύθερους Πολιορκημένους".
Στο ποίημά της "Αχ! Να μπορούσα" η Αφροδίτη και η 
Ελευθερία πιασμένες απ' το χέρι, αντικρύζουν το δρόμο
των παιδιών της Καρπασίας:
"Αχ! Να μπορούσα!..
Τραγούδια χαρωπά στ' αφτιά τους να σφραγίσω
κι ένα γέλιο να ζωγραφίσω στα χείλη τους λουλούδι...
Αχ!..Να μπορούσα το πνεύμα της αρχαίας θεάς
μες στο νησί να κλειούσα σαν και τότε
θα γύριζαν ωραίοι καιροί
και η Ελυθερία δε θα ζητιάνευε στους δρόμους
φιμωμένη"...


Θα κλείσουμε αυτή τη μικρή ανθολόγηση του ποιητικού
έργου της Ν. Κ. με μερικούς ακόμη συγκλονιστικούς
στίχους από το ποίημά της με τίτλο:


 "Η σοφία της υπομονής"
Αν μου ζητήσεις να σου πω, περαστικέ μου φίλε
που κρύβεται η υπομονή στη χώρα της Αφροδίτης
Ψάξε στο κύμα τ' αλμυρό που γλύφει τα κορμιά τους
ψάξε νωρίς το χάραμα στα βογγητά της μέρας
ψάξε τα δειλινά που φεύγουνε χαμένα μες στη σκόνη
ψάξε βαθιά στο βλέμμα του τον Κύπριο αδελφό σου
και σμίξε το τραγούδι σου με το δικό του πόνο"


Η Νότα Κυμοθόη γράφει Ποίηση από τα μαθητικά της
χρόνια κι έχουν κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις "Διογένης"
του Κώστα Κουλουφάκου τρεις  Ποιητικές Συλλογές:
"Φως και Σκοτάδι" 1990
'Οιμωγές"1991
"Δίψα και Σιωπή"1995
Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά
κι έχουν διαβαστεί στο ραδιόφωνο σε Ελλάδα και Κύπρο. Μεταφρα-
σμένα ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στο εξωτερικό, Ιταλία, 
Καναδά, Η.Π.Α. κι έχουν αποσπάσει σημαντικά βραβεία. Στα συρτά-
ρια του γραφείου της βρίσκονται σημαντικές αδημοσίευτες συλλογές, 
όπως οι συγκονιστικές"Μαρτυρίες" στις οποίες μετουσιώνει σε Ποίηση
την τραγική μοίρα των Προσφύγων και των βασανισμένων της εποχής
μας, καθώς κι ένα μυθιστόρημα.
Η ζωή της βέβαια είναι δοσμένη ταυτόχρονα στην Ποίηση και τη
Ζωγραφική, ίσως μάλιστα περισσότερο στη Ζωγραφική που είναι 
κοπιαστική, χρονοβόρα και χειρωνακτική δημιουργία. Και το
ζωγραφικό της έργο έχει παρουσιαστεί σε πολλές εκθέσεις.
Βρίσκεται σε αρκετέ συλλογές κι έχει τιμηθεί με σημαντικά
Βραβεία. Λεύκωμα με έργα της έχει τυπωθεί...


"Οι τέχνες για μένα είναι αλληλένδετες..." 
μας λέει για το συνδιασμό Ποίησης και
Ζωγραφικής στην καλλιτεχνική δημιουργία της και συνεχίζει:
"Ποίηση και Ζωγραφική είναι για μένα απλώς δυο διαφορετικοί
τρόποι να εκφράσω αυτό που νοιώθω για τον κόσμο και τον άνθρωπο.
Η τέχνη για μένα είναι αγάπη. Αν δεν αγαπάς δεν μπορείς να
δημιουργήσεις. Κάθε έργο είναι ένα κομμάτι από την ψυχή μου
που την μοιράζω σαν αντίδωρο στους συνανθρώπους μου..."


Θα κλείσουμε τη σύντομη αυτή παρουσίαση του έργου και της
προσωπικότητας της αγαπημένης φίλης της Πεντέλης με μια
φράση της για την ελληνική φύση:


"Η Ελλάδα, η φύση της, είναι ένα έργο τέχνης που δημιουργός του
είναι ο Θεός. Δεν έχουμε δικαίωμα να το καταστρέψουμε"


Γιώργος Βοϊκλής




Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .