Νότα Κυμοθόη
"Αλλάζουμε για ότι καλό αγαπάμε..."
Δοκίμιο
Δοκίμιο
“Είναι ολοφάνερο πως μέσα σ΄ένα οποιοδήποτε κυβερνητικό σύστημα, είναι αδύνατο οι πολίτες του να εκτιμούν τα πλούτη και ταυτόχρονα ν΄ασκούν την εγκράτεια”, γράφει ο Πλάτων. Έχω πολύ προβληματιστεί με όλα, όσα συμβαίνουν παγκοσμίως. Και στο πιο μικρό χωριό, ακούγονται ονόματα που διαχειρίζονται τις ανθρώπινες ζωές σε σχέση με χρηματοπιστωτικές συναλλαγές και οι άνθρωποι δεν κατανοούν τους οικονομικούς όρους που χρησιμοποιούν. Ο παγκόσμιος καπιταλισμός με τη μορφή που ήταν γνωστός ως τώρα, έχει υποστεί τη μεγαλύτερη κρίση. Σπουδαίοι οικονομολόγοι με μαγικό ραβδάκι λένε πως δημιουργούν επισφαλή παγκόσμια οικονομία αλλά δεν είναι βιώσιμη ακόμα. Κι ενώ όλες οι παγκόσμιες αγορές σιγά-σιγά απελευθερώνονται, το μέγα θαύμα ακόμα δεν έγινε. Ο G. Soros, ένας από τους πιο σπουδαίους κι επιτυχημένους επενδυτές στον κόσμο έχει καταθέσει εγγράφως την άποψή του στο βιβλίο του “Η κρίση του παγκοσμίου καπιταλισμού”.
Και το βλέπουμε ξεκάθαρα αυτό καθημερινά στη ζωή μας καθώς έγινε σταδιακή εξέλιξη στις τηλεπικοινωνίες και στο χώρο της πληροφορικής κι επεκτείνεται στο χώρο παραγωγής ενέργειας, αλλά και στο γενικό εμπόριο ειδών πρώτης ανάγκης. Δεν έχει σταθεροποιηθεί ακόμα τίποτα, καθώς εμμένουν ακόμα πόλεμοι και παραβιάζονται καθημερινά ανθρώπινα δικαιώματα κι ολόκληρες κοινωνίες υποφέρουν οικονομικά. Η παγκόσμια οικονομική αστάθεια έχει δημιουργήσει διεθνή ανησυχία διότι ακόμα δεν μπορούν να ελεγχθούν οι παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές από τις εθνικές και διεθνείς αρχές. Και τούτο διότι οικολογικές και οικονομικές απειλές δεν μπορούν ακόμα να αντιμετωπιστούν και να ελεγχθούν από τους θεσμούς διακυβέρνησης. Η κρίση του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος με τις συνέπειες που έχει επιφέρει στη ζωή των ανθρώπων είναι απρόβλεπτη καθώς οι πάλε ποτέ ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν κοινωνικά και οικονομικά ταρακουνηθεί. Όταν για παράδειγμα παλιότερα ο χρυσός σαν διεθνές νόμισμα, καθόριζε μια παγκόσμια σταθερή οικονομία, σήμερα συγκρούονται στην παγκόσμια οικονομική σκηνή τα τρία νομίσματα- ευρώ, δολάριο και γιεν- δημιουργώντας σεισμό συνεχώς σε όλο το οικονομικό σύστημα του πλανήτη και σε όλα τα άλλα νομίσματα.
Αλλά, ο μεγαλύτερος σεισμός που δημιουργεί κατάρρευση στην παγκόσμια οικονομία είναι η κατακερμάτιση των ηθικών αξιών που μέχρι χθες συμμετείχαν σε όλο αυτό το σύστημα. Διότι τίποτα δεν είναι ανεξάρτητο κι απομονωμένο από τις βασικές κοινές πεποιθήσεις κι εκείνα τα κριτήρια, που εφαρμόζονται στην πράξη κι είναι καθολικά αποδεκτά. Η πίστη στη λογική και ο σεβασμός που είχε απόρροια από τη χριστιανική ηθική παρείχε σταθερότητα στο τι είναι λάθος και τι σωστό στις αξίες. Αυτή η ηθική σήμερα δεν υπάρχει. Μέσα στο χώρο των ιερών η κερδοσκοπία έχει εισχωρήσει σε όλους τους χώρους των χριστιανών και ιερών άλλων θρησκειών και το χρήμα έχει μπει παντού και μόνον αυτό δίνει νόημα στη ζωή. Τα όρια της ηθικής έχουν καταρρεύσει. Για ποιο Θεό θα μιλήσουν και τι Θεό θα πείσουν να λατρέψει ο κόσμος, οι διεφθαρμένοι ιερείς του; Ο κόσμος από που θα πιαστεί για να υπάρξει; Κινήματα που παλιότερα υπήρχαν, εξελίχτηκαν σε κομματικούς μηχανισμούς και δεν αποτελούν σήμερα κανέναν αξιόπιστο οδηγό για το τι είναι σωστό στην καλυτέρευση της ζωής μέσα από την απουσία αξιών στους χώρους τους, οπού μόνον το χρήμα κυριαρχεί. Άνθρωποι σε θέσεις κλειδιά χρησιμοποιήθηκαν χρηματιζόμενοι για διακίνηση μεγάλων οικονομικών ποσών για όφελος ελαχίστων. Όλες οι δραστηριότητες σε όλους τους κρατικούς μηχανισμούς αλλά και στον ιδιωτικό τομέα απαιτούν μεγάλες αποδόσεις για μεγιστοποίηση των κερδών τους, αδιαφορώντας για τον άνθρωπο. Η αναζήτηση εργασίας έχει επεκταθεί σε παγκόσμια βάση και σε χώρες οπού σε παλιότερες εποχές κανείς δεν τολμούσε να πάει, καθώς από τον εντεινόμενο διεθνή ανταγωνισμό επιβάλλονται συγχωνεύσεις κι απολύσεις προσωπικού σε όλες τις χώρες. Αλλά και η μεταφορά εταιρειών στο εξωτερικό μιας χώρας, όπου γίνεται εκεί η παραγωγή με συγκριτικά πλεονεκτήματα λόγω χαμηλότερων εργατικών εισφορών, δημιουργεί προβλήματα αλλά και στόχους κέρδους σε ανθρώπους των οποίων τη ζωή κυβερνά μόνον το χρήμα. Αυτό το μέσον συναλλαγής το οποίο όλοι αγάπησαν κι αγαπούν, το οποίο είναι ωραίο να το έχεις όταν είναι ευλογημένο, αλλά δεν είναι το παν για την ανθρώπινη ύπαρξη, όταν αποκτιέται με άνομα μέσα δεν επιφέρει καμιά ευτυχία στον άνθρωπο, παρά μόνον προσωρινή ανακούφιση κι άγχος.
Σε μια χώρα, όταν οι δρώντες στους κρατικούς φορείς και κυβερνητικούς χώρους δημιουργούν προβλήματα, θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές καθημερινά των πολιτών τους με τις αποφάσεις τους. Οι άνθρωποι αν δεν αντιδράσουν δημιουργώντας ευημερία δεν θα καταφέρουν τίποτα διαμαρτυρόμενοι με τον παλιό τρόπο. Αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει να παραμερίσουν το άγχος των ελλείψεών τους και να συνεργαστούν. Οι κοινωνίες να γίνουν πάλι αυτάρκεις και βιώσιμες κι όχι να καταστραφούν από κύματα αντιδράσεων, λόγω φόβου.
Κανένας δεν μοιράζει συνταγές επιβίωσης σε μια εποχή οπού όλοι είναι δύσπιστοι με τα οικονομικά συστήματα που έχουν εφαρμοστεί κι εξαπάτησαν τους ανθρώπους. Οι κοινωνίες δεν απαρτίζονται από ηλίθιους, αλλά πλεονάζουν από γνωστικούς και σοφούς και δεν δικαιολογείται η παγκόσμια οικονομική κρίση. Η ανθρώπινη ιστορία έχει διδάξει σε άλλες εποχές πως οι άνθρωποι ξεπέρασαν οικονομικές δυσκολίες και πείνα μέσα από συλλογικές συνεργασίες. Αλλά, για να συμβεί αυτό, ο άνθρωπος πρέπει να βασιστεί στις ανθρώπινες σχέσεις. Ο άνθρωπος δημιουργούσε βασιζόμενος στο λόγο του και μέσα από τη λογική του επικοινωνούσε κι έδινε δια του λόγου του τη δυνατότητα να αποκτά νόημα όλη του η ύπαρξη. Όταν όμως αυτός ο λόγος δεν τηρείται σήμερα μήτε σε μια στενή σχέση, όπως αυτή του γάμου ας πούμε, πως θα τα καταφέρει ο παγκόσμιος ανθρώπινος ιστός να ευημερήσει, όταν οι περισσότερες οικογένειες είναι διαλυμένες; Η αγάπη φέρνει ειρήνη και χαρά και δημιουργεί ελπίδα και μέλλον. Πόσο μεγάλη δύναμη θα πρέπει να κινήσει ένας άνθρωπος για να δημιουργήσει, όταν έχει προδοθεί από άνθρωπο που έδωσε το λόγο του για την πιο στενή σχέση, σαν αυτή του γάμου; Όταν λοιπόν οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν καταρρεύσει, η μοναδική διέξοδος για επιβίωση του ανθρωπίνου γένους, είναι η εμπιστοσύνη στον εαυτό και η συνεργασία με συνανθρώπους που σε κατανοούν. Ίσως ν΄ ακούγεται παράδοξο, αλλά αυτό είναι αληθινό, καθώς οι ασύνετες και σκληρές καρδιές δεν έχουν σοφία, αλλά μωρία προδιαγράφοντας καθοδική πορεία στην αποσύνθεση μιας κοινωνίας.
Σήμερα λοιπόν επιβάλλεται ο άνθρωπος για την επιβίωσή του ν΄αλλάξει όλα εκείνα τα οποία δεν του αρέσουν. Έχει μια ζωή κι αυτή είναι η μοναδική ευκαιρία που έχει για να είναι χαρούμενος κι ευτυχισμένος. Για ότι καλό αγαπάμε, αλλάζουμε τη ζωή μας, πρώτα για εμάς τους ίδιους κι έπειτα για τους άλλους, στα όνειρα των οποίων ίσως να μην υπάρχουμε.
(Δημοσιεύτηκε στον Αδέσμευτο Πάφου στις 22/12/2012 στη στήλη μου“Το Λ των λέξεων και του λόγου” Γράφει η Νότα Κυμοθόη, Λογοτέχνης και Ζωγράφος)
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
.jpg)