Στα Καβείρια Μυστήρια στην περιοχή της αρχαίας Θράκης, οι Μυημένες γυναίκες ενθουσιασμένες και συνεπαρμένες από "ιερή μανία", έκραζαν μεγαλοφώνως "ΕΥΟΙ ΕΥΑΝ ΕΥΑ" και θορυβούσαν προκαλώντας ταραχή πέριξ. Έκραζαν μεγαλοφώνως σημαίνει και το αρχαίο ελληνικό ρήμα "θροέω" και "θρέομαι", όπως ο άνεμος που φυσάει και προκαλεί "θρουν" ή "θρόισμα" στων δέντρων τις φυλλωσιές. Η λέξη λοιπόν "θρησκεία" προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη "Θρήσσα"=Θράκισσα κινούμενη, αυτή δηλαδή η Μυημένη Θράκισσα γυναίκα, που κινείται μέσα στον ενθουσιασμό της από τον παλμό των κραυγών ΕΥΟΙ ΕΥΑΝ ΕΥΑ στα Καβείρια Μυστήρια ενώ καταλαμβάνεται με ιερή μανία και κραυγάζει συνεπαρμένη από ενθουσιασμό συνεχώς ΕΥΟΙ ΕΥΑΝ ΕΥΑ. Η λέξη θρησ-κεία προέρχεται από το "Θρήσσα Καβείρια"= Θρήσ-Κα, Θρησ-Κεία (αφού ήταν τα Καβείρια η ιερή Βάση Ροής Ιερών Ανθρώπων). Στα Καβείρια Μυστήρια των Μεγάλων Θεών οι άνθρωποι λάμβαναν "θεραπεία" σε θέματά τους. Έτσι η λέξη "θρησκεία" στην πορεία σημαίνει και τη θεραπεία που λάμβαναν οι άνθρωποι από τους ιερούς τόπους των Καβείρων Μεγάλων Θεών, τους οποίους λάτρευαν!!! Στη συνέχεια, αυτή η λατρεία συνδέθηκε με την πίστη για τα Ιερά Θεών, τα οποία στην προϊστορική κι αρχαία εποχή ήταν αφιερωμένα στην αρμονία του κόσμου=Παράδεισος, μέσα στον οποίο κατοικούν οι άνθρωποι μαζί με τους Θεούς τους!!!Οι αρχαίοι Έλληνες τοποθέτησαν στη συνέχεια τους 12 Θεούς τους στον Όλυμπο (ήταν απάτητος για την εποχή τους). Στην πορεία των ανθρώπων οι Θεοί σε κάποιες κοινωνίες τοποθετήθηκαν εκτός της φύσης κι εκτός της κατοικίας των ανθρώπων. Και καθώς περνούσαν τα χρόνια οι άνθρωποι τοποθέτησαν την έννοια Θεός εντός κι εκτός του κόσμου (αυτού του αισθητικού κόσμου, με τον οποίο αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας) και δημιούργησαν θρησκείες μονοθεϊστικές με νόμους=δόγματα. Και στην Ανατολή αλλά και στη Δύση η θρησκεία προέρχεται μέσα από το "φόβο" για την πράξη της απερχόμενης ψυχής του ανθρώπου. Αυτός ο "φόβος" συνδέθηκε στην πορεία με την έννοια "θρησκεία" με το ρήμα "θρώσκω"=αναβαίνω και συνδέθηκε με την "τιμή" και λατρεία του Θεού με πίστη σ΄αυτόν.
Ο "Μέγας Κωνσταντίνος Αυτοκράτωρ Νέας Ρώμης Ανατολής Θεός"=τίτλος που έδωσε μόνος του, απαγορεύει με ποινή θανάτου=νόμο που εξέδωσε ο ίδιος α)την ελληνική γλώσσα και καθιερώνει την λατινική επισήμως και β) όλοι οι υπήκοοί του να ονομάζονται "Ρωμιοί" ή "Ρωμανοί" κι όχι Έλληνες ή Εθνικοί. Στην λατινική γλώσσα, η λέξη "religio"=φόβος, ταυτίστηκε στην εποχή του με το "φόβο"= θρησκεία για τα λατρευτικά θέματα. Η λατινική λέξη "religio", παράγεται από τα λατινικά ρήματα "relegere" και "religare" που σημαίνουν "συνδέομαι, ενώνομαι, δεσμεύομαι", διότι ο ρωμαϊκός νόμος=Δόγμα, με τον οποίο καθιέρωσε το 330 μ. Χ. το χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας του, καθιερώθηκε με βία. Ο χριστιανισμός "συνένωσε μέρη θρησκειών της εποχής" και για να επιβληθεί αιματοκύλησε την ανθρωπότητα. Αυτός λοιπόν ο "φόβος"= "religio" ταυτίστηκε με την έννοια "θρησκεία". Οι Λατίνοι συγγραφείς αναφέρουν πως ήταν αληθινός αυτός ο φόβος και γιαυτό προστέθηκε στα συγγράμματά τους η λέξη "vera"=αληθινή, συνδέθηκε με το "vera religio"=αληθινός φόβος, για τα λατρευτικά θέματα. Αυτός ο φόβος επικράτησε στην πορεία ως "αληθινή θρησκεία" σε όλες τις θρησκείες επάνω στη γη και οι άνθρωποι, αντιμάχονται μεταξύ τους, για το Θεό, προσπαθώντας να αποδείξουν ποιας θρησκευτικής ομάδας, ο Θεός είναι "αληθινός" και οι άνθρωποι αντί να έχουμε πραγματική αγάπη κι ενότητα, διαχωριζόμαστε για το θέμα "πίστη" ή "μη πίστη" στον ίδιο Θεό. Οι μεν χριστιανοί όρισαν το Θεό Τριαδικό (Πατήρ, Υιός, Άγιο Πνεύμα) κι ενώ ο χριστιανισμός έχει διαδοθεί σε όλους τους κατοίκους της γης, υπάρχουν ακόμα διαφορές για την "κοσμική εξουσία" της θρησκείας, την οποία δημιούργησαν άνθρωποι και διαχειρίζονται άνθρωποι "ως εκπρόσωποι Θεού" για συμφέροντα οικονομικά και πολιτικά.
Την εποχή που ορίστηκε ο χριστιανισμός ως θρησκεία, τι σχέση έχει το "Δόγμα" με τη σχέση Μέγα Κωνσταντίνου Αυτοκράτορα Νέας Ρώμης Ανατολής Θεού (υιός) με τον Κωνστάντιο Χλωρό Αυτοκράτορα Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (πατέρα) στη Δύση, με έδρα τη Ρώμη; Η μάχη ανάμεσα σε ανατολική ορθόδοξη εκκλησία και δυτική παπική εκκλησία, γίνεται από που εκπορεύεται το Άγιο Πνεύμα. Δεν κατανοούν πως το Πανίερο κι Αιώνιο 'Άειο Πνεύμα υπήρχε πριν από αυτούς;
Πατήρ Θεός στην αρχαία Ελλάδα ήταν ο Ζευς, τον οποίο ο Κωνστάντιος Χλωρός πίστευε. Ο Μέγας Κωνσταντίνος τι πίστευε; Γιατί καθιέρωσε τον τίτλο "Πατριάρχης", ως εκπρόσωπο του "Μεγάλου Κωνσταντίνου Αυτοκράτορος Νέας Ρώμης Ανατολής Θεού", σύμφωνα με τις συνήθειες των Εβραίων στο Ναό του Σολομώντα, ο οποίος θα τον εκπροσωπούσε στην απουσία του; Ο Εβραίος Πατριάρχης τι εκπροσωπούσε; Ποιών συμφέροντα υπεράσπιζε; Των Εθνικών Ελλήνων στην Ανατολή ή των Εβραίων του κατεστραμμένου Ναού του Σολομώντος, που βρήκε "θρόνο" και "βάση" στην αυτοκρατορία του Μεγάλου Κωνσταντίνου; Στην πορεία έως και τις ημέρες μας παραμένει ο τίτλος Πατριάρχης...Εκπρόσωπος Θεού (δηλαδή, αυτό, όπου είχε ορίσει ο Μέγας Κωνσταντίνος, να τον προσκυνήσουν, με ποινή θανάτου ως Εκπρόσωπό του, όλοι οι υπήκοοί του. Ήταν δηλαδή Εκπρόσωπος του Μέγα Κωνσταντίνου κατά την απουσία του στους πολέμους με τον πατέρα του στη Δύση, που έφερε και τον τίτλο Θεός).
Τα ιστορικά γεγονότα, πριν από αυτήν την ιστορική και χρονική περίοδο, αναφέρουν τις μεγάλες μάχες των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων στην περιοχή του Ισραήλ, για τον Θεό Ζευ (Jupiter) και για την αντιπαλότητα και μίσος εναντίον του από τους Εβραίους (από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, γιατί απαγόρεψε την περιτομή, κάτι που έγινε κι επί Ανδριανού Αυτοκράτορος Ρώμης, επί Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας).
Πατέρας Θεός για τους Εβραίους του ναού του Σολομώντος και του Πατριάρχη τους, είναι ο Αβραάμ, με τον οποίο καμιά σχέση δεν έχει ο Ι. Χριστός Υιός της Μαρίας Θεοτόκου και Παναγίας (από το Παν-Γαία, Μεγάλη Μητέρα Θεά).
Το μπέρδεμα που έχει γίνει, επί Μεγάλου Κωνσταντίνου, είναι πως διαχώρισε την ανθρωπότητα, την αιματοκύλησε, για να εδραιωθεί μια θρησκεία, η οποία συμπεριλαμβάνει μέσα στο χριστιανισμό και τις "δοξασίες" του Μωυσή περί Ιεχωβά, η οποία θρησκεία λανσάρεται στη συνέχεια μετά από χρόνια χωριστά ως "Μάρτυρες Ιεχωβά", που λένε πως λατρεύουν τον Ιεχωβά ως Θεό (δίχως να κατανοούν τι σημαίνει αυτό) και ισχυρίζονται πως ο Χριστός είναι γιος του, ενώ μισούν κι αυτοί θανάσιμα τον Ζευ, το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, δεν δέχονται τους ορθοδόξους χριστιανούς, μήτε τους καθολικούς, μήτε τους ευαγγελιστές, μήτε τους προτεστάντες κ.λ.π, κ.λ.π. Κι ενώ κέντρο όλων είναι ο Χριστός ως Θεός στο χριστιανισμό, ο καθένας έχει τη δική του...θρησκευτική επιχείρηση. Ο Ιησούς Χριστός θα ξεκαρδίζεται στα γέλια, από αυτούς τους διαχωρισμούς, για το πως ο καθένας ορίζει τον θρησκευτικό του...πελάτη, γιατί κάποιοι ίσως δεν έχουν κατανοήσει όλα αυτά, όπου δίδαξε και γιατί και που τα δίδαξε και ποια εντολή άφησε...
(συνεχίζεται...)
Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα ΚυμοθόηΟ "Μέγας Κωνσταντίνος Αυτοκράτωρ Νέας Ρώμης Ανατολής Θεός"=τίτλος που έδωσε μόνος του, απαγορεύει με ποινή θανάτου=νόμο που εξέδωσε ο ίδιος α)την ελληνική γλώσσα και καθιερώνει την λατινική επισήμως και β) όλοι οι υπήκοοί του να ονομάζονται "Ρωμιοί" ή "Ρωμανοί" κι όχι Έλληνες ή Εθνικοί. Στην λατινική γλώσσα, η λέξη "religio"=φόβος, ταυτίστηκε στην εποχή του με το "φόβο"= θρησκεία για τα λατρευτικά θέματα. Η λατινική λέξη "religio", παράγεται από τα λατινικά ρήματα "relegere" και "religare" που σημαίνουν "συνδέομαι, ενώνομαι, δεσμεύομαι", διότι ο ρωμαϊκός νόμος=Δόγμα, με τον οποίο καθιέρωσε το 330 μ. Χ. το χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας του, καθιερώθηκε με βία. Ο χριστιανισμός "συνένωσε μέρη θρησκειών της εποχής" και για να επιβληθεί αιματοκύλησε την ανθρωπότητα. Αυτός λοιπόν ο "φόβος"= "religio" ταυτίστηκε με την έννοια "θρησκεία". Οι Λατίνοι συγγραφείς αναφέρουν πως ήταν αληθινός αυτός ο φόβος και γιαυτό προστέθηκε στα συγγράμματά τους η λέξη "vera"=αληθινή, συνδέθηκε με το "vera religio"=αληθινός φόβος, για τα λατρευτικά θέματα. Αυτός ο φόβος επικράτησε στην πορεία ως "αληθινή θρησκεία" σε όλες τις θρησκείες επάνω στη γη και οι άνθρωποι, αντιμάχονται μεταξύ τους, για το Θεό, προσπαθώντας να αποδείξουν ποιας θρησκευτικής ομάδας, ο Θεός είναι "αληθινός" και οι άνθρωποι αντί να έχουμε πραγματική αγάπη κι ενότητα, διαχωριζόμαστε για το θέμα "πίστη" ή "μη πίστη" στον ίδιο Θεό. Οι μεν χριστιανοί όρισαν το Θεό Τριαδικό (Πατήρ, Υιός, Άγιο Πνεύμα) κι ενώ ο χριστιανισμός έχει διαδοθεί σε όλους τους κατοίκους της γης, υπάρχουν ακόμα διαφορές για την "κοσμική εξουσία" της θρησκείας, την οποία δημιούργησαν άνθρωποι και διαχειρίζονται άνθρωποι "ως εκπρόσωποι Θεού" για συμφέροντα οικονομικά και πολιτικά.
Την εποχή που ορίστηκε ο χριστιανισμός ως θρησκεία, τι σχέση έχει το "Δόγμα" με τη σχέση Μέγα Κωνσταντίνου Αυτοκράτορα Νέας Ρώμης Ανατολής Θεού (υιός) με τον Κωνστάντιο Χλωρό Αυτοκράτορα Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (πατέρα) στη Δύση, με έδρα τη Ρώμη; Η μάχη ανάμεσα σε ανατολική ορθόδοξη εκκλησία και δυτική παπική εκκλησία, γίνεται από που εκπορεύεται το Άγιο Πνεύμα. Δεν κατανοούν πως το Πανίερο κι Αιώνιο 'Άειο Πνεύμα υπήρχε πριν από αυτούς;
Πατήρ Θεός στην αρχαία Ελλάδα ήταν ο Ζευς, τον οποίο ο Κωνστάντιος Χλωρός πίστευε. Ο Μέγας Κωνσταντίνος τι πίστευε; Γιατί καθιέρωσε τον τίτλο "Πατριάρχης", ως εκπρόσωπο του "Μεγάλου Κωνσταντίνου Αυτοκράτορος Νέας Ρώμης Ανατολής Θεού", σύμφωνα με τις συνήθειες των Εβραίων στο Ναό του Σολομώντα, ο οποίος θα τον εκπροσωπούσε στην απουσία του; Ο Εβραίος Πατριάρχης τι εκπροσωπούσε; Ποιών συμφέροντα υπεράσπιζε; Των Εθνικών Ελλήνων στην Ανατολή ή των Εβραίων του κατεστραμμένου Ναού του Σολομώντος, που βρήκε "θρόνο" και "βάση" στην αυτοκρατορία του Μεγάλου Κωνσταντίνου; Στην πορεία έως και τις ημέρες μας παραμένει ο τίτλος Πατριάρχης...Εκπρόσωπος Θεού (δηλαδή, αυτό, όπου είχε ορίσει ο Μέγας Κωνσταντίνος, να τον προσκυνήσουν, με ποινή θανάτου ως Εκπρόσωπό του, όλοι οι υπήκοοί του. Ήταν δηλαδή Εκπρόσωπος του Μέγα Κωνσταντίνου κατά την απουσία του στους πολέμους με τον πατέρα του στη Δύση, που έφερε και τον τίτλο Θεός).
Τα ιστορικά γεγονότα, πριν από αυτήν την ιστορική και χρονική περίοδο, αναφέρουν τις μεγάλες μάχες των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων στην περιοχή του Ισραήλ, για τον Θεό Ζευ (Jupiter) και για την αντιπαλότητα και μίσος εναντίον του από τους Εβραίους (από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, γιατί απαγόρεψε την περιτομή, κάτι που έγινε κι επί Ανδριανού Αυτοκράτορος Ρώμης, επί Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας).
Πατέρας Θεός για τους Εβραίους του ναού του Σολομώντος και του Πατριάρχη τους, είναι ο Αβραάμ, με τον οποίο καμιά σχέση δεν έχει ο Ι. Χριστός Υιός της Μαρίας Θεοτόκου και Παναγίας (από το Παν-Γαία, Μεγάλη Μητέρα Θεά).
Το μπέρδεμα που έχει γίνει, επί Μεγάλου Κωνσταντίνου, είναι πως διαχώρισε την ανθρωπότητα, την αιματοκύλησε, για να εδραιωθεί μια θρησκεία, η οποία συμπεριλαμβάνει μέσα στο χριστιανισμό και τις "δοξασίες" του Μωυσή περί Ιεχωβά, η οποία θρησκεία λανσάρεται στη συνέχεια μετά από χρόνια χωριστά ως "Μάρτυρες Ιεχωβά", που λένε πως λατρεύουν τον Ιεχωβά ως Θεό (δίχως να κατανοούν τι σημαίνει αυτό) και ισχυρίζονται πως ο Χριστός είναι γιος του, ενώ μισούν κι αυτοί θανάσιμα τον Ζευ, το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, δεν δέχονται τους ορθοδόξους χριστιανούς, μήτε τους καθολικούς, μήτε τους ευαγγελιστές, μήτε τους προτεστάντες κ.λ.π, κ.λ.π. Κι ενώ κέντρο όλων είναι ο Χριστός ως Θεός στο χριστιανισμό, ο καθένας έχει τη δική του...θρησκευτική επιχείρηση. Ο Ιησούς Χριστός θα ξεκαρδίζεται στα γέλια, από αυτούς τους διαχωρισμούς, για το πως ο καθένας ορίζει τον θρησκευτικό του...πελάτη, γιατί κάποιοι ίσως δεν έχουν κατανοήσει όλα αυτά, όπου δίδαξε και γιατί και που τα δίδαξε και ποια εντολή άφησε...
(συνεχίζεται...)