International Poetry Marathon
Δε βρίσκονται όλες στις γραφές...
Βρίσκονται στα δεσμά αίματος
Στις ιστορίες του καθενός
Στα κρυφά και ταπεινά βλέμματα
Στα κουρασμένα χέρια που αγωνίζονται τίμια
Στα σώματα που αγρυπνούν στο καθήκον
Στο πάθος της προσφοράς
Στην αγκαλιά της αγάπης...
Στην άδολη φιλία...
Μέσα στα μάτια είναι των ανθρώπων
Που είδαν στον άλλον τον εαυτό τους
Κρύβονται πολλές αξίες...
Όπως αυτές, οπού καλλιτέχνης λαξεύει μια πέτρα
Ζωγραφίζει σ' έναν καμβά
Σκαλίζει σ' ένα ξύλο
Γράφει με Ποίηση ιδέες...
Σαν εκείνες, οπού ο συνθέτης δημιουργεί
Και δένει με μουσική τους ήχους
Και ζωντανεύει τις λέξεις και τους φθόγγους
Και γίνονται άκουσμα θαύμα...
Οι λέξεις οπού είναι δεσμοί
Οι λέξεις οπού είναι οικογένεια
Οι λέξεις οπού είναι σύνδεσμοι ιεροί
Οι λέξεις οπού δε σβήνονται από θάνατο
Υπάρχουν στους ήχους της γλώσσας
Αυτής, οπού στάζει νέκταρ
Έστω σε μια απλή "καλημέρα"
Όταν μέσα στην ερημιά του πλήθους
Συναντήσεις έναν συγγενή σου
Συναντήσεις ένα γνώριμο πρόσωπο
Ιερή στιγμή ανθρωπιάς η οικουμένη όλη
Να μπορείς να δεις τον άλλον κατάματα
Και ν' αντέξεις το βλέμμα του
στους ήχους της λαλιάς του...
Όταν στην αυλή οπού μεγάλωσες
συναντάς αδερφό κι αισθάνεται αίμα σου
Όταν σε άλλων αυλές αισθάνεσαι φίλος
Όταν ο συγγενής στο συγγενή είναι άνθρωπος
Όταν ο γείτονας δεν γυρεύει τη θλίψη σου...
Εκεί, οπού ο συγχωριανός σου δε σε βλάπτει
Εκεί, οπού ο πατριώτης είναι φίλος
Εκεί, οπού οι άνθρωποι είναι Άνθρωποι...
Υπάρχουν αξίες οπού δε λέγονται
Μήτε διαγράφονται απ' το "εγώ"
και την όποια ανοησία κάποιων...
Το φιλότιμο, ας πούμε και η ευγνωμοσύνη
Για το χέρι εκείνο, οπού σ΄ ανάθρεψε
Για το χέρι εκείνο, οπού σε βοήθησε
Για το χέρι εκείνο, οπού σε κράτησε
Για τον άνθρωπο, οπού ήξερε να χαμογελάει
ως την ύστερη στιγμή της ζήσης του
για να μη αισθανθείς τον πόνο του...
Αξία είναι ο πόνος και η χαρά του καθενός
οπού κατανόησες ανάλογα μέσα στον εαυτό σου.
Αξία είναι ο κάθε άνθρωπος στην πλάση ετούτη.
Η Γη οπού αντέχει να κρατά επάνω και μέσα της εσένα
ω άνθρωπε θνητέ, μάθε, τι είσαι, εδώ όπου είσαι,
κι ως ζεις, αγάπησε το συνάνθρωπό σου
και γίνε ήλιος λαμπερός σε όλο το "εγώ" σου!
Νότα Κυμοθόη 2/11/2006, Κύπρος
Λογοτέχνης και Εικαστικός, Ποιήτρια
Πνευματικά, συγγραφικά κι εκδοτικά δικαιώματα ®Νότα Κυμοθόη
Photography and poetry © Νότα Κυμοθόη
Copyright ®Νότα Κυμοθόη
(Η ανωτέρω ανάρτηση Ποίησής μου έγινε στις 12/10/2020, στα πλαίσια συνεχών αναρτήσεων Ποίησης, μετά από προσκλήσεις από το International PoetryMarathon, εν μέσω της πανδημίας του covid-19, στο fb)
Σε αυτόν λοιπόν τον Διεθνή Μαραθώνιο Ποίησης, δεν έμαθα ποτέ έως τώρα, τι έγιναν οι αναρτήσεις μου αυτές.
Αναρτώ λοιπόν και πάλι, αφού η υπενθύμιση υπάρχει!
Έτσι απλά, για την ημέρα σαν σήμερα, πριν έναν χρόνο, γιατί σε αυτό το κάλεσμα με προθυμία, ανάρτησα Ποίησή μου, αλλά ΟΥΔΕΙΣ και ΟΥΔΕΜΙΑ από τις όσες διεξήγαγαν αυτόν τον Διεθνή Μαραθώνιο Ποίησης, μας ενημέρωσαν τι απέγιναν οι αναρτημένες ποιητικές μας δράσεις!
Nότα Κυμοθόη