Κείμενα, Ποίηση, Φωτογραφίες κι Έργα Τέχνης:Κυμοθόη Νότα

Κείμενα, Ποίηση, Φωτογραφίες κι Έργα Τέχνης:Κυμοθόη Νότα
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός-Ποιήτρια© Nότα Κυμοθόη

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Νότα Κυμοθόη "ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ"

Νότα Κυμοθόη
"ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ"
 (από το βιβλίο μου"ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ")
Πνευματικά δικαιώματα © 2014 Νότα Κυμοθόη

Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ σε ποια εποχή έζησε; Γιατί σκεπάστηκε αυτό όλο το σπουδαίο έρο του Νόνου και δεν διδάσκεται στα Ελληνόπουλα; Απλά σας πληροφορώ πως στην περιοχή της Κίνας, υπάρχει μια μεγάλη έρημος. Η έρημος Τάκλα Μακάν (Κινέζικα: Takelamagan Shamo), επίσης γνωστή και ως Τακλιμακάν. Καλύπτει  270.000 km² του βαθυπέδου του Ταρίμ, με 1,000 km μήκος και 400 km πλάτος. Διασχίζεται απ' την βόρεια μέχρι τη νότια άκρη της από δύο βραχίονες του Δρόμου του Μεταξιού έτσι ούτως ώστε οι ταξιδιώτες να αποφεύγουν διαδρομές μέσα στην άνυδρη έρημο. Το όνομά της σημαίνει:«πήγαινε και δεν θα ξαναγυρίσεις».Οι αρχαιολογικοί θησαυροί που βρέθηκαν στην άμμο της ερήμου ανάγονται στους Τοχάριους οι οποίοι είχαν Ελληνιστικές, Ινδικές και Βουδιστικές πολιτιστικές επιρροές. Οι  μούμιες που βρέθηκαν είναι 4.000 ετών. Τι σχέση έχει όμως η περιοχή αυτή με τους αρχαίους Έλληνες; Τι σχέση έχει με τον Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος είχε φτάσει ως την Κίνα;

Επειδή ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας του τρύγου των αμπελιών, απλά θα δόσω μια πληροφορία, που αφορά τον αρχαίο Έλληνα Θεό Διόνυσο και τη διάδοση της τέχνης καλλιέργειας της αμπέλου και της παραγωγής κρασιού, από τον΄ίδιο στην Κίνα, στην περιοχή Γιουνάν. Είναι ο μόνος χώρος στην Άπω Ανατολή, όπου καλλιεργείται η άμπελος και η ελιά. Αυτό αναφέρεται στα αρχαία κείμενα του Νόνου του Πανοπλίτη, με τον τίτλο "Τα Διονυσιακά". Αν θέλετε, αναζητήστε αυτό το βιβλίο και διαβάστε το!..
Οι Γιουνάν κατάγονται από τους αρχαίους Ίωνες!..


"Ξέρεις, κάθε ταξίδι ανοίγεται στα περιστέρια
όλος ο κόσμος ακουμπάει στη θάλασσα και στη στεριά.
Θα πιάσουμε το σύννεφο
θα βγούμε από τη συμφορά του χρόνου.
Από την άλλην όψη της κακοτυχιάς
Θα παίξουμε τον ήλιο μας στα δάχτυλα
Στις εξοχές της ανοιχτής καρδιάς
Θα δούμε να ξαναγεννιέται ο κόσμος!"
{Ποίηση Ο. Ελύτη}

Δεν ξέρω γιατί, αλλά νομίζω πως είναι η εποχή αυτή, οπού ο ΉΛΙΟΣ θα λάμψει για την ΕΛΛΑΔΑ αλλά και για όλη την ανθρωπότητα. Αλλά όταν λέω ΉΛΙΟΣ, αναφέρομαι στον ΉΛΙΟ που έχει σχέση με την ΑΛΗΘΕΙΑ του ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ και ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ που δεν διδαχτήκαμε!..

Ήρθε η ώρα ν΄απλώσουμε ελληνικό φως σε όλη την οικουμένη! ΑΣ ΑΠΛΩΘΕΙ ΛΟΙΠΟΝ, έτσι έχει συμβεί, αλλά δεν το έχουν κατανοήσει έως τώρα οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που πικραίνονται με τις μεγάλες αλλαγές που έγιναν και γίνονται, γιατί ο σκοταδισμός της θρησκοληψίας δεν τους αφήνει να δουν όλη την αλήθεια...
ΑΣ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΩΣ ΤΗ ΜΥΤΗ ΤΟΥΣ κι ΑΣ ΞΕΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ παίζοντας τη γάτα με το ποντίκι για τις θεσούλες του αξιώματος μέσα σε κάποιο κόμμα, πολεμώντας την ΕΛΛΑΔΑ με σκοπιμότητες που δεν ωφελούν.

Η απορία μου είναι η εξής: 
Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες πολιτικοί είναι για το κόμμα τους ή για την ΕΛΛΑΔΑ, πολιτικοί;

Λοιπόν, ο Διόνυσος ήταν γιος του Διός και της Σεμέλης!..
Έκανε μια μεγάλη εκστρατεία στην Ασία κι έφτασε ως την Ινδία. Το όνομα Ινδία, όπως γράφω και στο βιβλίο μου "Η ΛΥΤΡΩΣΗ", εκδόσεις Ίαμβος,


 και Διόνυσος, σημαίνει ο γιος του Δία,  κι όχι μόνον...
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, τα οποία για κάποιο μυστήριο τρόπο, κρύφτηκαν...Όπως κρύβεται με βια η αλήθεια και ο λόγος της προόδου, για να φανερωθεί μετά από χρόνια...Και θα φανερωθεί, γιατί, τίποτα αληθινό δεν μένει στα κρυφά, όσο κι αν προσπαθούν να το εξαφανίσουν. Και τούτο, διότι η θεϊκή ενέργεια υπήρξε και υπάρχει και οι χρόνοι κάνουν κύκλους σε παρόμοια γεγονότα σε όλες τις εποχές...Στο βιβλίο μου αυτό, ο αναγνώστης εκτός από την μεγάλη χαρά της διαδρομής όπου κάνει μαζί μου, σε τόπους, που δεν μπορεί να πάει με ομαδικό ταξίδι, διότι εκεί όπου συμβαίνουν όλα αυτά τα γεγονότα, είναι σχεδόν αδύνατον να βρεθεί...




Αυτή η μούμια που εικονίζεται εδώ, βρέθηκε στην επαρχία Γιουνάν της Κίνας μέσα στο καλοκαίρι του 2014 και ονομάζεται «η ξανθιά κυρία της Λουλάν» και η οποία ήταν σχεδόν ανέπαφη από την χρόνο. Με τη γνωστή μέθοδο του άνθρακα 14 έχουνε βρει ότι είναι περίπου 4.500 χρονών. Την εποχή όπου έγινε και η εκστρατεία των Ιώνων αλλά και του Διονύσου. Αυτό είναι ιστορικό γεγονός κι όχι παραμύθι. Αλλά, πριν από αυτήν την εκστρατεία είχαν προηγηθεί οι εκστρατείες των Απόλλωνος του Μίνωα που ήταν γιος του Διός και της Ευρώπης και του Περσέα, που ήτανε γιος του Διός και της Δανάης. Και ο τρίτος ήταν ο Διόνυσος.


Τι σχέση έχει όμως η Ανδρομέδα, γνωστή από τη Μυθολογία, που το όνομά της έγινε και όνομα αστερισμού; Πως συνδέεται το όνομά της με την εκστρατεία των Υξώς, οι οποίοι κατέλαβαν την Αιθιοπία, η οποία ανήκε κάποτε στους αρχαίους Έλληνες;
(Εδώ, στην άνω φωτογραφία, εικονίζεται ένα έργο του Edward Poynter-1869, όπου έχει ζωγραφίσει την Ανδρομέδα, αυτήν την πανέμορφη αρχαία Ελληνίδα, όπως την συνέλαβε η δική του φαντασία από το γνωστό Μύθο)

Πνευματικά δικαιώματα © 2014 Νότα Κυμοθόη
Μέσα όμως, από τα λεγόμενα του Απολλοδώρου διαβάζουμε για ένα φαινόμενο που τους απειλούσε (τους άρχαίους Έλληνες κατοίκους της Αιθιοπίας) κι αυτό δεν ήταν κάποιο τερατώδες κήτος, αλλά οι ορδές των βαρβάρων Υξώς. Έτσι ο Περσέας σώζει την Ανδρομέδα κι απελευθερώνει τη χώρα και τους κατοίκους της από τους Υξώς, τους μελανόμορφους ανθρωποφάγους, όπως περιγράφονται και σε άλλα αρχαία κείμενα άλλων. Μια εποχή, που ημιάγριες φυλές, έκαναν επιδρομές κι άρπαζαν ανθρώπους για την τροφή τους. Ήταν η εύκολη λεία, όταν το κυνήγι άγριων ζώων είχε αποτυχία στην ημέρα τους.

Αφού λοιπόν τόσο ο Περσέας όσο και ο Μίνωας επιτυγχάνουν νίκες μεγάλες οδεύουν προς την κατεύθυνση της κοιλάδας του Ινδού ποταμού όπου εκεί βρίσκεται η άλλη ελληνική στρατιά υπό τον Διόνυσο τον Β΄ αντιμέτωπη με τον κύριο όγκο των βαρβάρων ερυθρομέλανων Υξώς. Μάλιστα τα αρχαία κείμενα μας λένε πως το σύνολο του ελληνικού στρατού ενισχύεται και από Ινδούς ελληνικής καταγωγής.
( η φωτογραφία στην άνω εικόνα, είναι από ρωμαϊκή ζωγραφική που αναφέρεται σε αυτή τη μάχη)

Γράφει ο Νόνος στα "Διονυσιακά" του, ότι μόλις έφτασε στις Ινδίες ο ελληνικός στρατός, έσπευσαν να πυκνώσουν τις τάξεις τους οι Άρειοι άνδρες της ελληνικής καταγωγής που ζούσαν στην κοιλάδα του Ινδού ποταμού, της ονομαζόμενης σήμερα Παντζάπ ή Πενταποταμία.
Η μάχη του Ινδού ποταμού ήταν αποφασιστική και πάρα πολύ σκληρή. Οι εισβολείς Ραξάς και Υξώς κατασφγιάστηκαν. Ο αρχηγός τους Νταριαντάνα (Δηριάδης) και ο γαμπρός του Ορόντης σκοτώνονται και ο θρήνος στους εναπομείναντες Υξώς είναι μεγάλος και γοερός. Η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική και η τύχη των Αρείων της περιοχής του Ινδού κρίθηκε σ΄αυτήν ακριβώς την μάχη και κρίθηκε θετικά τόσο γι΄αυτούς όσο και για τους απογόνους τους, που θα έμελλε να συνεχίσουν την επιρροή τους σ΄αυτό το κομμάτι της γης, που θα κρατούσε το δικό του μυστικό έως αυτήν τη στιγμή που γράφονται κι έρχονται στο φως αυτό εδώ το κείμενο.


Εδώ εικονίζεται η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΞΩΣ. Τα ιστορικά ντοκουμέντα αναφέρουν: 
Γοερά αντηχεί στο Ινδικό έπος Μαχαμπαράτα, ο θρήνος των επιδρομέων για τον θάνατο του αρχηγού τους που σκοτώθηκε στο πεδίο της μάχης. Ο ίδιος θρήνος των ερυθρομέλανων Υξώς ακούγεται και στα αρχαία ελληνικά κείμενα για τον Δηριάδη και το γαμπρό του.

«… Ω! Νταριοντάνα, είσαι ακόμη ζωντανός; Άκουσε λοιπόν τα νέα για να χαρείς.

Οι Παντάβα( =Άρειοι των Ινδιών) εσφάγησαν. Ο στρατός των κατεστράφη. Πέσαμε καταπάνω των την νύκτα στον ύπνο των, και τους εξολοθρεύσαμε…», γράφει η Μαχαμπαράτα εξιστορώντας τον θρήνο των Αιθιόπων* για τον θάνατο του Δηριάδη και του γαμπρού του Ορόντη, καθώς και για την καταστροφή των φρουρίων των Αιθιόπων- Ερυθραίων από τον Ελληνικό Στρατό.


Από την άλλη πλευρά, αυτή των νικητών Αρείων Ελλήνων, εξαιρετικές τιμές απονεμήθηκαν στους μαχητές Έλληνες που τόσο αποφασιστικά πολέμησαν και έπεσαν στο πεδίο της μάχης στις πεδιάδες του Ινδού ποταμού. Και ήταν μεγάλα, ονομαστά πρόσωπα εκείνοι που πέρασαν  στις σελίδες της ιστορίας και της μνήμης… Ανάμεσα τους ο Κρήτας ή Κρήτης γόνος της Κνωσσού, στρατηγός Οφέλτης και γύρω του ήταν όλοι οι Κρήτες πολεμιστές. Σ’ εκείνο τον αγώνα νικητές ήσαν οι βασιλείς της Τροιζήνας Αιακός και της Δυτικής Μακεδονίας Ακταίων.(Νόνος «Διονυσιακά», τόμος Β΄ βιβλίο 47ο στιχ. 373-375, Απολλόδωρος βιβλίο Β΄ εδαφ. 45 και Μαχαμπαράτα, κεφ. 44, 62, 95,) 

Στο βιβλίο μου "Η Δρασκελιά του Ήλιου" εκδόσεις Χρήστος Δαρδανός, 2002
.
αναφέροντας κάποιες από τις περιοχές όπου ερεύνησα στο μακρινό Παντζάπ, αξέχαστες είναι οι διαδρομές μου και οι συνομιλίες μου ε Ινδούς που ισχυρίζονται πως κατάγονται από τους αρχαίους Κρήτες, κι άλλοι πως κατάγονται από τους Άρειους. Αυτοί δε, είναι πολύ ψηλοί και υπεραγαπούν την Ελλάδα και τους Έλληνες.


 Ο Μίνως κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον των Υξώς τους κυνήγησε έως την περιοχή της Σαχάρας. Στις παραδόσεις των ιθαγενών της Σαχάρας, Τουαρέγκ, υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν την ανάμνηση της νίκης των Ελλήνων κατά των εισβολέων Υξώς αλλά και βραχογραφίες ανάλογες έχουν ανακαλυφθεί στα βουνά της Τασιλή που βρίσκεται στα πρόθυρα της Σαχάρας, όπου αναπαριστάνουν μάχες Ελλήνων εναντίον των Ερυθρομέλανων εισβολέων. Χαρακτηριστική είναι η βραχογραφία όπου αναπαρίσταται ένας αρματηλάτης, που ανήκει στον στρατό του Μίνωα, ο οποίος καταδιώκει έναν εκ των στρατιωτών των εισβολέων.


 Οι ιθαγενείς Τουαρέγκ, λάτρεψαν τον απελευθερωτή του Μίνωα ως Θεό, με την προσωνυμία Αμανάι.


Πνευματικά δικαιώματα © 2014 Νότα Κυμοθόη

…Παραγενόμενος δε ο Περσεύς εις Αιθιοπίαν ης εβασίλευε Κηφεύς , εύρε την θυγατέρα Ανδρομέδαν παρακειμένην βοράν θαλασσίω κήτει… αναγκασθείς ο Κηφεύς υπό των Αιθιόπων έπραξε…Ταύτην θεασάμενος ο Περσεύς και ερασθείς… το κήτος έκτεινε και την Ανδρομέδαν έλυσε…» (Απολλόδωρος βιβλίο Β’ εδάφιο 43-45).


Από εκείνη την σχέση και τον γάμο του με την Ανδρομέδα ο Περσέας απέκτησε ένα γιο, τον Πέρση. Είναι ο προπάτορας των Περσών** που όπως λέει η παράδοση η πρώτη δυναστεία δημιουργήθηκε μετά τον κατακλυσμό και προς χάριν του ονομάστηκε η χώρα Περσία. Διαβάζουμε την αντίστοιχη αναφορά στον Απολλόδωρο, στο β’ βιβλίο του στο εδάφιο 49:

Ο Αχαιμένης ήταν γόνος της δυναστείας του βασιλιά Πέρση, γιου του Περσέα και ιδρυτής της μεγάλης δυναστείας των Αχαιμενιδών απ’ όπου κατάγονταν ο Μέγας Κύρος, ο Δαρείος κ.λ.π..

Όλοι ήταν επίγονοι της δυναστείας του Αχαιμένη και φυσικά ελληνικής καταγωγής: « …Ο Όρχαμος του Αχαιμένους γόνος, ο των Περσίδων πόλεων επιφανών ανάσσων, από του Βήλου έβδομος το μέγα γένος ήλκεν…», γράφει και ο Οβίδιος δείχνοντάς μας την ελληνική καταγωγή στους Αχαιμενίδες. Πηγαίνει πίσω στους προγόνους βασιλείς του Περσέα, τον Βήλο ο οποίος ήταν από την γενιά της επίσης Αργείας Ιούς.

(εικόνα:Έργο του Anton Raphael 1790-1776 που είναι στο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης)


Ο Περσέας ανέλαβε την εκστρατεία εναντίον της Αιθιοπίας, ο Μίνωας πήγε στην Αίγυπτο και ο Διόνυσος πήγε προς την Κίνα και προς την Ανατολή. Ο Περσέας λοιπόν ερωτεύτηκε την Ανδρομέδα και από εκείνη  την συνένωση άρχισε η αυτοκρατορία των Αχεμενιδών, δηλαδή των Περσών.Οι Πέρσες λοιπόν ήταν φύλα Ελληνικά.

Ο Μέγας Αλέξανδρος ο οποίος είχε συγκεκριμένη αποστολή (ήταν Μύστης), έχτισε 164 πολιτείες με το όνομα ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ και παντρεύτηκε την Ρωξάνη που ήτανε η κόρη του βασιλέως της Βακτριανής, μετά παντρεύτηκε την κόρη του Δαρείου που λεγόταν Στάτηρα και την ανιψιά του που λεγότανε Παρισάτης. (Για να αντιληφθείτε τις ελληνικές ρίζες, ας ανατρέξουμε στο κείμενο για το ποιους γιους είχε  ο Δαρείος! Δαρείου, λέει, και Παρισάτιδος γίνονται παίδες δύο, πρεσβύτερος μεν Αρταξέρξης νεότερος δε Κύρος. Επί δε ετελεύτησεν Δαρείος και κατέστην εις την βασιλείαν Αρταξέρξης της Αφέρνης, διαβάλει τον αδελφό αυτού ως επιβουλεύει αυτόν. 

Ας Αντιληφθούμε λοιπόν ότι όλος ο πολιτισμός προς την Ασία και την Ανατολή είναι καθαρά Ελληνικός.


Ο Ξέρξης έκανε γαμπρό τον Μαρδόνιο, ήταν ένας Εβραίος που λεγόταν Μάδερχατ. Η ανάμιξη λοιπόν των Ελληνικών φύλων με τους Εβραίους***, είναι από την εποχή εκείνη.


Ο Μαρδόνιος ήταν εκείνος ο οποίος εξεστράτευσε εναντίον των Ελλήνων. Στους περσικούς πολέμους, περιγράφονται τουλάχιστον 15 με 20 φύλα τα οποία δεν ήταν ομοιογενή και δεν ήταν Πέρσες όλοι αυτοί. 

Η πρώτη μάχη έγινε στον Γρανικό ποταμό  κι ήτανε 500.000 Πέρσες. Όταν τους νίκησε ο Μέγας Αλέξανδρος,  βγήκε στις Σάρδεις και έκοψε το γόρδιο δεσμό.
Εδώ πιο πάνω ο Μέγας Αλέξανδρος!..
(παράσταση Μεγάλου Αλεξάνδρου με σύμβολα 3 ΑΣΤΡΑ που σηματοδοτούν ΙΕΡΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΑΜΩΝΟΣ ΔΙΟΣ ΗΛΙΟΥ ΡΑ, ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΟΥ ΤΟΥ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΙΣΙΔΟΣ****, ΑΥΤΟ ΟΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΣΤΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ κι αργότερα έκαναν ως σύμβολο της σημαίας τους οι Τούρκοι).


.
ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΙΟ. ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΜΕΔΟΥΣΑ ΣΑΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ.

ΑΛΛΑ ΑΣ ΠΑΜΕ ΩΣ ΤΗΝ ΠΟΜΠΟΙΙΑ...Σ΄ένα δάπεδο υπάρχει ένα ψηφιδωτό που είναι η μάχη της Ισσού κι εκεί απάνω ο Αλέξανδρος πάνω στον Βουκεφάλα και μπροστά του είναι ένα εγκόλπιο. Το εγκόλπιο αυτό έχει επάνω μία Μέδουσα. Η Μέδουσα αυτή ήταν φτιαγμένη από ένα σπάνιο υλικό. Το υλικό αυτό ονομάζεται Γοργόνειο. Η αξία του Γοργονείου ως μετάλλου είναι 1000.000 φορές πάνω από την αξία του Οσμίου.το Γοργόνειο είναι ένα μέταλλο το οποίο συντονίζει τις δονήσεις του μετάλλου με τις δονήσεις της ψυχής αυτού που το κρατάει. Εάν η δόνηση της ψυχής είναι επ΄ αγαθώ, δεκαπλασιάζει τη δύναμη του ατόμου, που κρατάει το Γοργόνειο, εάν όμως οι δονήσεις του είναι αρνητικές  εναντίον των συνανθρώπων γίνεται καταστρεπτικό όπλο εναντίων του ιδίου ατόμου.

(στην εικόνα το δαχτυλίδι του Μεγάλου Αλεξάνδρου με το Γοργόνειο, δώρο της μητέρας του Ολυμπιάδας με την ενέργεια του Άμωνος Διός. είναι αναπαράσταση-απομίμηση κι όχι το αληθινό, το οποίο έχει κλαπεί και κανείς δνε ξέρει που βρίσκεται...Ή ΜΗΠΩΣ ΞΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ;
Χαχαχαχα, ΟΥΔΕΝ ΚΡΥΠΤΟΝ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ!!!!!!!!!!!!

Στο Μουσείο του Ισραήλ Ashdod Museum υπήρχε ένα ασημένιο δαχτυλίδι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το οποίο έκλεψαν (λένε από το μουσείο άγνωστοι) και μετά διαφήμιζαν μια έκθεση με τα κλεμμένα αντικείμενα από το αναφερόμενο Μουσείο...

Εδώ το Γοργόνειο που ήταν στον προθάλαμο του ταφικού μνημείου του βασιλιά Φιλίππου, στην ελληνική πόλη της Μακεδονίας Βεργίνα. Είναι μια ιστορική ανακάλυψη του Έλληνα αρχαιολόγου Ανδρόνικου το 1977 και μοιάζει καταπληκτικά με όλες τις παραστάσεις του προσώπου, του Μεγ. Αλέξανδρου. 
Πνευματικά δικαιώματα © 2014 Νότα Κυμοθόη
Νότα Κυμοθόη, 2014 ( συνεχίζεται στο βιβλίο μου "Διαδρομές Αρχαίων Ελλήνων"

Σημειώσεις:
* Ας αναλογιστεί ο ερευνητής αναγνώστης, όλες εκείνες τις κατάρρες μέσα στους ψαλμούς του Δαβίδ, που αφορίζουν και καταφέρονται εναντίον των Αιθιόπων. Ας αναλογιστεί ο τυφλός πνευματικά άνθρωπος, το μίσος που σπέρνουν εναντίον των αρχαίων Ελλήνων.
** Έτσι εξηγείται η γνωστή κάθοδος των Περσών, που ήρθαν "εναντίον" λέει η Ιστορία, των Ελλήνων. 
*** Οι Εβραίοι από που κατάγονται; Τι ρίζες έχουν; Η ανάμειξή τους με τους Πέρσες που ήταν ελληνικής καταγωγής τι είδους γνώσεις τους έδωσε;
****Η Ισις ήταν Αργεία στην καταγωγή της και λατρεύτηκε ως Θεά Μητέρα στην Αρχαία Αίγυπτο. Ήταν σύζυγος Φαραώ και μητέρα του Όρου.

Άδεια Creative Commons
Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Νότα Κυμοθόη "ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ"© Nότα Κυμοθόη 

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2014

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ Ο ΤΡΥΓΗΤΗΣ του Διονύσου, Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2014

                                                                            Σταφύλι

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ Ο ΤΡΥΓΗΤΗΣ
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2014


Ο γλυκός μήνας των αμπελιών, του μούστου και του κρασιού
οπού πριν πολλά- πολλά χρόνια ακούγονταν τραγούδια μέσα στ΄ αμπέλια
που πλημμύριζαν χαρά για την αφθονία που έφερνε στο σπίτι αυτός ο καρπός.
Τώρα, μετά απ΄ όσα έχουν γίνει με τα διάφορα μέτρα και την ταλαιπωρία των αγροτών
μου λένε φίλοι μου και φίλες μου πως δεν συμφέρει να έχει κάποιος αμπέλια στην Ελλάδα.
Τι έχει γίνει; Τι έκαναν στους Έλληνες αμπελουργούς;
Το κρασί, ελληνικό προϊόν από αρχαιοτάτων χρόνων
όπως το λάδι και το στάρι...
Εγώ θα ευχηθώ σε όσους έχουν αμπέλια στην Ελλάδα να είναι καλά και να έχουν καλή σοδειά από τα ευλογημένα τους αμπέλια και είθε ο Διόνυσος να γεμίσει τα βαρέλια τους μούστο και κρασί μοσχομύριστο...και να χαίρονται πίνοντάς το
Και να γίνει στις εκκλησιές θεία κοινωνία για του Χριστού τα πάθη...


Σταφύλι ονομάζεται ο καρπός τους αμπελιού και σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Στάφυλος ήταν γιος του Διονύσου και της Αριάδνης.

Ο Διόνυσος, γιος του Δία και της Σεμέλης, γλίτωσε από τις φλόγες που έζωσαν το παλάτι της όταν εμφανίστηκε μεγαλόπρεπος ο Δίας. Τότε η Γαία, γέμισε κισσούς ολόγυρα το παλάτι και γλίτωσε από τις φλόγες ο μικρός Διόνυσος που από το μένος της Ήρας τον έσωσε ο Δίας, τοποθετώντας τον στον μηρό του. Γι΄αυτό κι ονομάστηκε "πυριγενής", "μηρροραφής",  "διμήτωρ" και "δισσότοκος".
Ο Διόνυσος έφερε πολλές γνώσεις και τις έδωσε στους ανθρώπους για την καλλιέργεια της αμπέλου και γι΄αυτό τον τίμησαν σαν Θεό και γίνονταν προς τιμήν του γιορτές και πανηγύρια...
Οι τελετές που γίνονταν προς τιμή του διατηρήθηκαν χιλιάδες χρόνια και οι "Γνωστικοί Χριστιανοί", συνέχισαν να τις διατηρούν μετουσιώνοντας τον οίνο και τον άρτο, σε σώμα και αίμα Ιησού Χριστού. 
Αρκεί να θυμηθούμε τον μυστικό δείπνο του Ι. Χριστού, στο δώμα με τους δώδεκα μαθητές του που έβρεξε το ψωμάκι μέσα στην κούπα με το κρασί κι έδωσε τελετουργικά στους μαθητές του.
Αργότερα ο χριστιανισμός, πήρε τις τελετές τους Διονύσου και μαζί με ύμνους για τον Χριστό και την θυσία του στο σταυρό, δημιούργησε το ιερό μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.
Τα Διονυσιακά Μυστήρια είχαν δράση σε σχέση με μια "μάσκα" που φορούσε ο ιερέας και μια "μάσκα" που φορούσε αυτός ο οποίος ήθελε να μυηθεί. Αποτελούσαν ΠΥΛΗ ανάμεσα στον κόσμο των ζωντανών και τον κόσμο των νεκρών και αποτελούσαν τη μεγάλη μύηση για όσους ήθελαν να διέλθουν πνευματικά αυτή την πύλη. Με τον χριστιανισμό γίνεται η Θεία Κοινωνία και αυτό το Διονυσιακό Μυστήριο αντικαταστάθηκε, καθώς η μετάβαση γίνεται μέσω του Ιησού Χριστού στη σφαίρα των επουράνιων αγαθών του Αγίου Πνεύματος! Οι αμέτρητοι νεκροί ορθόδοξοι χριστιανοί- Άγιοι καθώς κι ο θάνατος και η Ανάσταση του Χριστού μετουσιώνουν τον πιστό στα άδυτα μυστήρια του Θεού, λυτρώνοντας τις περιπλανώμενες ψυχές.

Ο Διόνυσος ταυτόχρονα συνδέεται με το κρασί και τον έρωτα που εκπληρώνεται και γιαυτό είναι γνωστός ο ευετηριακός ύμνος: "Ω Κύριε, που σύντροφοί σου στο παιχνίδι είναι ο ισχυρός Έρως, οι μαυρομάτες νύμφες και η Αφροδίτη!" 

Στο Βυζάντιο, για να επικρατήσει το ιερατείο των χριστιανών, μετέτρεψαν όλα τα αρχαία τελετουργικά δρώμενα, χρησιμοποιώντας και το κρασί, για τα Μυστήρια τους. Τα Διονυσιακά δρώμενα ξεχάστηκαν γιατί τα απαγόρεψαν καταδικάζοντας τα "ως δαιμονικά", επειδή υπήρχε η χαρά του έρωτα και οι ευετηριακές χαρές.
Διατηρήθηκαν όμως σε κάποιες περιοχές και προβάλουν σε εμάς κατά την διάρκεια της αποκριάς, τότε που ωριμάζει ο χυμός των σταφυλιών που είναι στα βαρέλια. Οι γιορτές αυτές με τις μάσκες του Διονύσου έχουν ξεφτίσει, δεν είναι εκείνες που ήταν.
Προστάτης των αμπελιών και της γονιμότητας με σύμβολό του το φαλλό και το δέντρο...
Τη θέση του Διονύσου, πήρε ο Ι. Χριστός και έγινε προστάτης της αμπέλου και ολόγυρά του τοποθέτησαν τους δώδεκα μαθητές του...

Έτσι απλά για να μη ξεχνάμε τα ιερά και όσια του ελληνικού πνεύματος που κατασπαράχτηκε και ξεσκίστηκε από τους ιερωμένους στο Βυζάντιο, μετά τον Ιουστινιανό...
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .


© Nότα Κυμοθόη