ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"Η ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΗΣΙ
ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ"
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ ΔΟΚΙΜΙΑ
Ακριβώς απέναντι από το Ρίο και περνώντας την εντυπωσιακή γέφυρα για να φτάσουμε στο Αντίρριο, βλέπουμε σκαρφαλωμένη στο βουνό ακριβώς απέναντί μας, τη Ναύπακτο!!! Μια πόλη, οπού αξίζει να επισκεφτείτε όσοι αγαπάτε πραγματικά τη φύση και τις ομορφιές της...
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Ξεκίνησα από την Αθήνα και διασχίζοντας τη γέφυρα Ρίο-Αντίρριο μετά από λίγα χιλιόμετρα έφτασα στο Αντίρριο με το ωραίο του Καστέλι κι απέναντι βλέπω την Ναύπακτο. Μια πόλη γνωστή από την ναυμαχία της το 1571, μιας από τις σημαντικότερες και σπουδαιότερες στην παγκόσμια ιστορία. Ο Σουλτάνος Σελήμ Β΄ τον Αύγουστο του 1570 κατέλαβε την Κύπρο. Στην Ναύπακτο στις 7 Οκτωβρίου του 1571 μεταξύ των ενωμένων στόλων της Ισπανίας, της Βενετίας, της Γένουας, των Ιπποτών της Μάλτας, του δουκάτου της Σαβοΐας, του δουκάτου του Ουρμπίνο, του μεγάλου δουκάτου της Τοσκάνης και του Πάπα, δημιουργήθηκε η Lega Santa (Ιερή Ένωση) που αντιμετώπισε τον ενιαίο στόλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην είσοδο του Κορινθιακού Κόλπου κοντά στα μικρά νησιά νότιες Εχινάδες και κοντά στο Ακρωτήριο Σκρόφα, γιατί οι Τούρκοι έσφαζαν τους Εννετούς που ήταν στην περιοχή. Η ναυμαχία αυτή ( Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571) πήρε το όνομά της από την πόλη της Ναυπάκτου (Ναυμαχία της Ναυπάκτου (429 π.Χ.)
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη, Καστέλι
Η ιστορία ξετυλίγεται αργά - αργά καθώς θυμήθηκα της γιαγιάς μου τις ιστορίες για το Καστέλι (Αντίρριο) και την Έπαχτο (Ναύπακτο)...
Στην εικόνα, εικονίζονται σ΄έναν παλιό χάρτη, τα δυο κάστρα Ρίου και Αντίρριου, που είχε χτίσει τον 15ο αιώνα ο Τούρκος Σουλτάνος Βαγιαζήτ Β΄ κι αποτελούσαν σπουδαία οχύρωση κι απόρθητα κάστρα για τον Κορινθιακό κόλπο. Αργότερα τα πήραν οι Ενετοί και αποτελούσαν τους ακοίμητους φρουρούς για τις πόλεις που ήταν μέσα στην κλειστή αυτή παραλία του Κορινθιακού κόλπου, προστατεύοντάς τες από τους επιδρομείς.
Η Γέφυρα που ένωσε τις δυο πλευρές, αποτελεί σημαντικό έργο για την περιοχή, γιατί διευκολύνει τις μετακινήσεις των οχημάτων. Τα καραβάκια συνεχίζουν επίσης να εκτελούν διαδρομές στις δυο πλευρές Πελοποννήσου και Ρούμελης. Γίνονται στην περιοχή μια σειρά από εκδηλώσεις όλο το χρόνο. Ονομάστηκαν "ΖΕΥΞΕΙΑ", "Γέφυρες Πολιτισμού", "Η Γέφυρα μας ενώνει"...
Κι εδώ επιτρέψτε μου να διαβάσετε ένα μου ΠΟΙΗΜΑ με τίτλο"ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ, που είχα εμπνευστεί πριν πολλά πολλά χρόνια και το 1992 μετέφρασε το Ιταλικό Ινστιτούτο και η εξαιρετική του τότε μεταφράστρια Άννα Μαρία Benedini, το οποίο μαζί με άλλα μου ποιήματα απέσπασαν το ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΟΣΚΑΡ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟ 1992 ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ...
Κι εδώ επιτρέψτε μου να διαβάσετε ένα μου ΠΟΙΗΜΑ με τίτλο"ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ, που είχα εμπνευστεί πριν πολλά πολλά χρόνια και το 1992 μετέφρασε το Ιταλικό Ινστιτούτο και η εξαιρετική του τότε μεταφράστρια Άννα Μαρία Benedini, το οποίο μαζί με άλλα μου ποιήματα απέσπασαν το ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΟΣΚΑΡ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟ 1992 ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ...
ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ-
Παναγιώτα (Νότα) Κυμοθόη
Oscar A Di Bari Bruno Euroconcorso Di Poesia, Prima Classificata 1992
Έρχομαι από την πρώτη χαραυγή
μιλώντας στην καρδιά σου.
Δεν είμαι μια απλή του τοίχου εικόνα
που ξεθωριάζει στα μάτια σου,
ούτ’ ένα φευγαλέο περπάτημα αγεριού,
που χάνεται μ’ ένα χαιρέτισμα,
όπως η ώρα του δειλινού μέσα στη νύχτα.
Είμαι το φως του ολόλαμπρου ήλιου
που λέει καλημέρα στο κάθε αυτί
και σκορπίζει φιλιά και τραγούδια
σε όλους της γης τους ανθρώπους.
Είμαι του κεριού ατέλειωτο φυτίλι
που αργοκαίει στων καιρών τα γυρίσματα
γιομίζοντας θαλπωρή το σκοτάδι,
για να έχουν ελπίδες τα μάτια του κόσμου.
Ένα γεφύρι είναι η ψυχή μου
που από αιώνες ενώνει τους λαούς
και ο λόγος ολόδροσο ποτάμι
που απλώνει τις όχθες του χέρια
οι άνθρωποι για να πιαστούν.
Θα πάω απόψε ως το τέρμα της δύσης
το μύνημά σου ως εκεί να εξυψώσω
ώστε να πάψει ο χρόνος των σκοταδιών
και ο φόβος της ελάχιστης έχθρας.
Έτσι με τους στίχους μου για σένα εδώ
θα ενώνω τη γη μ’ ένα ολόφωτο γεφύρι
για να γίνουμε όλοι αδέλφια.
Φτάνοντας στην πόλη της Ναυπάκτου, συναντάμε την παραλία της Ψανής κατά μήκος του δρόμου. Η Ναύπακτος σκαρφαλωμένη σαν ορειβάτης στο βουνό απλώνεται κατά μήκος της παραλίας ως πέρα μακριά, ως εκεί οπού φτάνει το βλέμμα και χάνεται στο βάθος του ορίζοντα...
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Σταθμός μας στο FLISVOS HOTEL που συναντάμε αριστερά μας, όπου θα μείνουμε το βράδυ. Πρόκειται για ένα υπέροχο HOTEL με σύγχρονες ανέσεις, για το οποίο έχουμε τις καλύτερες συστάσεις.
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
To HOTEL FLISVOS είναι Ναυμαχίας και Εθνικής Αντιστάσεως και έχει μια υπέροχη καταπράσινη αυλή, στην οποία στεγάζονται απλωμένα τραπέζια κάτω από τα σκιερά του δέντρα. Από το μπαλκόνι του είναι η ωραία θέα όλης της παραλιακής Ναυπάκτου...
Το δωμάτιο είναι άνετο, ευρύχωρο, φωτεινό και με θέα στην θάλασσα και τα βουνά της Αχαϊας, απέναντι...
Κατά μήκος της παραλίας υπάρχει ένας εξαιρετικός πεζόδρομος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κι από ποδηλάτες και βαδίζοντας χαιρόμαστε την βοτσαλωτή παραλία, που μας προδιαθέτει για βουτιές...
Θα μείνουμε λίγες ημέρες εδώ στο FLISVOS HOTEL και θα ευχαριστηθούμε ξεκούραση. Τα έχουμε όλα στα πόδια μας. Σερβίρει καφέ, ποτό και φαγητό...
Το απόγευμα ανηφορίζουμε προς την πόλη της Ναυπάκτου για να την γνωρίσουμε...
Συναντάμε στο δρόμο μας Ναυμαχίας 66 "ΤΟ ΣΟΥΣΟΥΡΟ" Οινομαγειρείο που μας εντυπωσιάζει. Είναι ένα γνήσιο ελληνικό οινομαγειρείο που μας εντυπωσιάζει και θα το επισκεφτούμε....
Πλάι του Ναυμαχίας 64 είναι η ΨΑΡΙΑΝΗ όπου η βιτρίνα των ψαριών της μας κάνει να σταματήσουμε. Γεύσεις καθαρά Μεσογειακές και απίστευτοι συνδυασμοί μεζέδων με θαλασσινά κολπάκια για τσίπουρο. Θα έρθουμε ν΄απολαύσουμε την "μακαρονάδα του ψαρά"
με φρέσκα φρούτα της θάλασσας...Γιατί η ΨΑΡΙΑΝΗ είναι πρόταση για θαλασσινή αύρα αστο πιάτο σας...( φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη)
Να και το FACES CAFE BAR Ναυμαχίας και Κοτίνι 1, πάνω στη θάλασσα με υπέροχη θέα και εξαιρετικό περιβάλλον. Θα καθίσουμε να πιούμε καφέ, χυμό και φυσικά να πάρουμε ποικιλίες, πιάτα αλλαντικών και τυριών και να δοκιμάσουμε τους μεζέδες του και τα club sandwich...΄
 |
| φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη |
Θα ξανάρθουμε στο Faces γιατί μας αρέσει η παραλία του με τα αναπαυτικά καθίσματα και η κλιματιζόμενη αίθουσά του...
Φτάνουμε στο κέντρο της Ναυπάκτου και στην πλατεία Λιμένος...
Βαδίζουμε προσεχτικά γιατί ο δρόμος έχει πολύ κίνηση κι είναι στενός...
Η ματιά μας στην πλατεία Λιμένος πέφτει στ΄απλωμένα τραπέζια και στη φημισμένη ΨΗΣΤΑΡΙΑ- ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ "το στέκι". Είναι το πιο ωραίο σημείο ακριβώς απέναντι από το ιστορικό λιμάνι της Ναυπάκτου.
Εδώ έχει σούβλες και κοψίδια για καλοφαγάδες αλλα΄και μαγειρευτά με παραδοσιακές ντόπιες συνταγές της κ. Λίτσας. Θα έρθουμε βραδάκι να φάμε και σαλτσοτύρι. Είναι ανοιχτό όλο το 24ώρο....
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Αλλά ο μεγάλος πειρασμός στην πλατεία Λιμένος είναι το FLAVOURS cafe, γιατί αποτελεί τη γλυκιά στιγμή της ημέρας... Κρέπες, παγωτά, φρουτοσαλάτες, παγωμένο γιαούρτι και καφέδες...
Η Ναύπακτος είναι μια κούκλα και δεν είναι νησί, αλλά μια πανέμορφη πόλη της Αιτωλοακαρνανίας που με έχει κερδίσει με την πρώτη ματιά και καθώς σιγά-σιγά τη γνωρίζω καλύτερα με έχει ενθουσιάσει. Το γραφικό της λιμάνι, με το ιστορικό της φρούριο ή Castello που την αγκαλιάζει από τη θάλασσα ως πάνω σε πέντε σειρές, αποτελεί μια μοναδική ομορφιά...
 φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη |
| Τα χρώματα του γαλάζιου με το φως που παιχνιδίζει στα νερά και η πέτρα με τα χρόνια της ιστορίας πάνω της προδιαθέτει για στοχασμό και μελέτη της ιστορίας, φωτογραφίες και περπάτημα ως εκεί όπου μπορούμε να πάμε, που είναι η ελληνική σημαία. Καθώς πλησιάζω αντικρίζω τον μπουρλοτιέρη Ανεμογιάννη και τον Θερβάντες στης Λόης την πόρτα... |
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Για το βράδυ μέσα στον πεζόδρομο, αφού περπατήσαμε ανακαλύψαμε ένα υπέροχο Cafe Bar το
"BOHEME"
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Θα το δείτε ακριβώς στη Φορμίωνος 8 και Ναυπάκτου, όπου το έχουν φτιάξει με πολύ μεράκι . Είναι καινούριο στη Ναύπακτο, αλλά έχει μια υπέροχη αίθουσα, που καθώς είστε μέσα νομίζετε πως βρίσκεστε μέσα στο κάστρο. Καθαρά ποτά, μποέμικη μουσική με σχήματα live που θα κάνουν τη νυχτερινή σας διασκέδαση αξέχαστη...
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Όπως καταλαβαίνετε τα τσούξαμε λίγο γιατί μια ο μπάρμαν μια ο ιδιοκτήτης του και μια τα παιδιά από την παρέα, το κέφι έφτασε στα ύψη και ρίξαμε χορούς, μέχρι πρωί...
Ευτυχώς είχα μαζί μου κι ένα σάλι, γιατί στον πεζόδρομο με την δροσιά της πρωινής αυγούλας που μας προσγείωσε απότομα, έκανε ψύχρα. Ήταν ωραία όμως. Βρήκαμε το FLAVOURS ανοιχτό και "το στέκι" στην πλατεία Λιμένος και άλλοι πήγαν για κρέπες στο FLAVOURS κι άλλοι για...πατσά προτίμησαν "το στέκι"...
Αλλά η ομορφιά είναι απερίγραπτη, καθώς αντανακλάται το πρωινό φως και τα φώτα της νύχτας στο ιστορικό λιμάνι και ακούγονται οι γρύλοι, που κρατάνε ακόμα το σιγόντο της νύχτας σε ρυθμό...
Κοιμηθήκαμε πολύ άνετα στο FLISVOS HOTEL και ξυπνήσαμε σχεδόν μεσημέρι. Δεν προλάβαμε το πρωϊνό κι αποφασίσαμε να πάμε για καφέ ψηλά, πάνω από την πόλη, μιας και ο ήλιος είναι μεσούρανα και οι άνθρωποι τέτοια ώρα γευματίζουν...
Ανεβαίνοντας προς την κεντρική πλατεία, γνωστή ως "Πλατεία Λιμένος", μας χάλασε λίγο το παρκάρισμα στους σημαδεμένους κι οριοθετημένους ποδηλατόδρομους και τα διπλοπαρκαρίσματα καθώς υπήρχε κίνδυνος στους πεζούς και στους ποδηλάτες να μας χτυπήσουν τα διερχόμενα αυτοκίνητα. Πήραμε λοιπόν το ποδήλατο παραμάσχαλα, γιατί εδώ υπάρχει πρόβλημα...και μάλλον η σήμανση λειτουργεί μόνον όταν κάνουν επίσημα "ποδηλασία"...και ο εν λόγω ποδηλατόδρομος είναι μεγάλο πρόβλημα στο σημείο αυτό...ακριβώς εκεί που τελειώνει το κατά μήκος ωραίο πεζοδρόμιο και ποδηλατόδρομος του παραλιακού δρόμου Ψανής και φτάνουμε στη στροφή για να μπούμε στην κεντρική πλατεία...
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Υπήρχε ένας πανικός καθώς το εκδρομικό λεωφορείο δεν μπορούσε να πάρει στροφή και τα ελληνικά φωνήεντα διατάραξαν το μεσημέρι. Όλα τα κοσμητικά επίθετα μας θύμισαν το ελληνικό ταμπεραμέντο, καθώς οι υπεύθυνοι του Δήμου για την τοποθέτηση των κάδων μάλλον πρέπει να έχουν..."προσωπικές διαφορές" με την ομορφιά της κεντρικής πλατείας Λιμένος και με τους επισκέπτες της...πόλης τους. Γιατί η θέα στο έμπα της με τη σειρά από τους σκουπιδοτενεκέδες του Δήμου Ναυπάκτου, πάνω ακριβώς στην κεντρική πλατεία κάτι μας χαλάει...Δεν ενδιαφέρονται οι υπεύθυνοι του Δήμου Ναυπάκτου και δεν φροντίζουν ως φαίνεται για την αισθητική της κι αυτό, μας δημιουργεί αναγούλα...και δυσφορία για μαι τόσο ωραία και ιστορική πόλη. Δηλαδή αυτό το "μαύρο χάλι" το βλέπουν οι επισκέπτες και δεν είναι η καλύτερη εικόνα που θέλουν να δείξουν...Εμείς κάνουμε τις δικές μας σκέψεις, εσείς τις δικές σας και οι τουρίστες...αγανακτούν και σας κοροϊδεύουν πως "είστε ανεπίδεκτοι μαθήσεως κανόνων καθαριότητος κι αισθητικής" για το πως θα πρέπει να είναι μια ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΙΜΕΝΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ!!!
Επιστρέψαμε λίγο πίσω και παρκάραμε τα ποδήλατα στις εγκαταστάσεις "πάρκινγκ ποδηλάτων". Περπατώντας πάλι ως την πλατεία Λιμένος, περνώντας μπροστά από το FLAVOURS και κρατώντας την κατεύθυνση που είναι το BOHEME στον πεζόδρομο βγήκαμε ευθεία στην βρύση της Ναυπάκτου που είναι ο αιωνόβιος πλάτανος, κάτω ακριβώς από την εκκλησία του Αγ. Δημητρίου.
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Εδώ σταθήκαμε να πάρουμε μια ανάσα. Η ομορφιά είναι απερίγραπτη και ενώ μπροστά μας είναι ο δρόμος και η σκάλα που θα ανέβουμε για να φτάσουμε περπατώντας ως το CASTELLO βλέπουμε ένα υπέροχο εστιατόριο το "ΕΥ ΟΙΝΟΣ"...Το έχουμε υπόψη μας, γι' αργότερα, γιατί αν καθίσουμε εδώ, δεν θα φτάσουμε ποτέ επάνω για να δούμε τη θέα. Μας υποδέχεται όμως ο εστιάτορας μ' ένα κέρασμα "με νερό και χορτόπιτα σπιτική" και μας ενθουσιάζει...
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Έτσι σταθήκαμε για λίγο να πάρουμε μια ανάσα και δύναμη για να προχωρήσουμε...
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Η χορτόπιτα είναι εξαιρετική, καθώς το τραγανό χωριάτικο φύλλο και η χυμώδης γέμιση σπανακιού, μυρωδικών χόρτων και τυριού με το ανάλογο αλατοπίπερο και το μεράκι του ΕΥ ΟΙΝΟΣ μας σκλάβωσε στ΄ αλήθεια. Και παρά το ότι ήταν γεμάτο κόσμο, στις δυο ωραίες του αίθουσες που η μια έχει καθαρά νησιώτικη διακόσμηση, μας έφερε και παγωτό...να μας γλυκάνει και να μας κατευοδώσει...
Κατενθουσιασμένη μαζί με την παρέα ανεβαίνουμε στον κεντρικό δρόμο πάνω από τον πλάτανο με τη βρύση, όπου σχηματίζεται μια μικρή πλατεία, ανάμεσα από τ΄αρχοντικά και προβάλει η
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
προτομή του Γιάννη Βλαχογιάννη Επαχτίτη (1867-1045), τότε που ακόμα η πόλη ονομαζόταν Έπαχτος. Είναι εντυπωσιακή κι αρχοντική πόλη η Ναύπακτος φανερώνοντας την οικονομική της άνθηση σε μια άλλη εποχή...
Προχωρώντας συναντάμε τη σκάλα με την ένδειξη για να φτάσουμε στο ιστορικό της Ρολόι και ν΄ανεβούμε σιγά-σιγά προς το CASTELLO που κρέμεται στην κορυφή της και μας προσκαλεί με μια μοναδική ομορφιά...
φωτογραφία της Νότας ΚυμοθόηΗ θέα είναι καταπληκτική αλλά και οι εντυπώσεις από μια καθαρά γνήσια ελληνική πόλη, με τους κήπους της οπού οι ίριδες έχουν ανθίσει και τ΄αρχοντικά της άλλα κλειστά κι άλλα ανοιχτά αποτελούν τη μεγάλη πρόκληση για τον επισκέπτη που αναζητά την αρχοντιά της παράδοσης...
Προχωράμε και μετά από τις σχετικές φωτογραφίες φτάνουμε στο δρόμο με τα σκιερά και ψηλόκορμα πεύκα που οδηγεί ως το CASTELLO με μια θέα της πόλης κάτω στα πόδια μας και του Κορινθιακού κόλπου καταπληκτική...Μπροστά μας προβάλλει εντυπωσιακά το πετρόκτιστο CASTELLO CAFE ( φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη)
Εδώ στεκόμαστε και δεν ξέρουμε τι να πρωτοθαυμάσουμε. Μια εντυπωσιακή επιχείρηση, που παραπέμπει σ΄ έναν μερακλή άνθρωπο, οπού πολύ θα ήθελα να γνωρίσω από κοντά. Μπαίνουμε ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια του για να πιούμε καφέ...Οι εντυπώσεις μας αυξάνονται κι ο ενθουσιασμός μας δεν περιγράφεται. Εδώ είναι όλο το αξιοθέατο της περιοχής...Φωτογραφίες, πόζες και το μέρος το ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΓΥΡΙΣΜΑ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ... Δέστε τι έκλεισε ο δικός μας φακός:
Ο καιρός είναι θαυμάσιος κι εδώ αν δεν έχετε έρθει έως τώρα, βάλτε το στο πρόγραμμα...
Εμείς στρογγυλοκαθίσαμε...και περιμένουμε καφέ...με το βλέμμα μας στραμμένο στην μοναδική θέα από εδώ ψηλά...
Ο καφές ήρθε μαζί με υπέροχες βάφλες...κι αποτελεί πραγματική απόλαυση!!! Καθιστή λοιπόν φωτογραφίζω από εδώ ψηλά την όμορφη Ναύπακτο κι είμαι κατενθουσιασμένη με το CASTELLO CAFE!..Έφυγε όλη η κούραση της ανάβασης έως εδώ κι αισθάνομαι σα να είμαι σε άλλη χώρα, σε άλλη περιοχή...Αλλά είμαι στην μαγευτική Ναύπακτο!!!
Άντε να σας δείξω τι βλέπω από εδώ ψηλά...
Φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη, ιστορικό Castello Ναυπάκτου, πάνω ακριβώς από το CASTELO CAFE BAR και μόλις πιούμε τον καφέ μας και φάμε τις βάφλες μας από την σκαλίτσα που είναι στο πάνω επίπεδό του θα βγούμε στην είσοδο του ιστορικού ενετικού κάστρου, που είναι ακριβώς πάνω από εδώ οπού είμαστε.
 
Κι επειδή ξεκουραστήκαμε αρκετά, ευχαριστηθήκαμε θέα, καφέ, βάφλες και έχουμε διάθεση να συνεχίσουμε, λέμε να πάμε να δούμε το ιστορικό κάστρο της Ναυπάκτου από κοντά. Το υπέροχο CASTELLO CAFE BAR μας διευκολύνει σ΄αυτό γιατί βγαίνουμε ακριβώς στην είσοδό του από το πάνω επίπεδό του. Η φύση είναι πανέμορφη εδώ και θα χαρείτε πραγματικά την απόλαυσή της και τα παιδιά σας θα αισθανθούν υπέροχα, καθώς θα νιώθουν πως κρατάνε την Ναύπακτο στην παλάμη τους...
Κατηφορίζουμε προς την πόλη, γιατί το κάστρο είναι κλειστό...
Η Ναύπακτος λαμποκοπά μέσα στο φως κι ας έχει λίγα συννεφάκια ο ουρανός, οι κεραμιδένιες στέγες από τ΄ αρχοντικά της σπίτια έχουν αίσθηση ζεστασιάς και οικογενειακής θαλπωρής. Το κατέβασμα είναι ρομαντικό και ξεκούραστο κάτω από τα σκιερά πεύκα ως το σημείο που ο δρόμος μπαίνει αριστερά μέσα στην πόλη. Προχωράμε και βγαίνουμε κάπου στην άλλη πλευρά της πόλης, όπου ρέει ένα μικρό ποταμάκι...ακριβώς εκεί οπού δεξιά μας είναι το HOTEL ΑΚΤΙ!!!   Διακρίνεται στο βάθος το HOTEL AKTI με τα χαρακτηριστικά χρώματα της άνοιξης σε κάθε του όροφο. Βαδίζουμε στον πεζόδρομο και βγαίνουμε στην παραλιακή πεζοδρόμηση κάτω από τα σκιερά πλατάνια. Αυτό οπού έχει η Ναύπακτος είναι οι μεγάλες της παραλίες με την θαυμαστή πεζοδρόμηση οπού χαίρεται ο επισκέπτης θάλασσα και περίπατο αλλά και ποδήλατο πλάι στο κύμα. Στη φωτογραφία φαίνεται η διαμόρφωση με ξύλο όπου καθημερινά χαίρονται τον περίπατό τους οι Ναυπακτιώτες αλλά και οι επισκέπτες.  |
Στο βάθος η παραλία της Ψανής. Η φωτογραφία είναι από το ύψος όπου είναι το παλιό Ξενία, που είναι εγκαταλελειμμένο. Στην αυλή του τα παιδιά από τη μεριά που είναι η θάλασσα παίζουν μπάλα, ενώ σε κάποιον από τους ορόφους του ακούγονται γαβγίσματα σκύλων. Κάτοικοι της πόλης μας είπαν με παράπονο, πως έχουν εγκλωβίσει εκεί μέσα τα ζώα, τα οποία τρέφουν ιδιαίτερα, γιατί τα εξάγουν...Δεν κάναμε άλλες σκέψεις, γιατί μας είπαν κι άλλα πολλά περί του θέματος "προστασίας των ζώων" και δεν μας άρεσε καθόλου...καθώς αυτός ο εγκλωβισμός τους κάθε άλλο παρά προστασία είναι. Θα τον χαρακτήριζα "ρατσισμό" γιατί στο έμπα της πόλης έχει αμέτρητα αδέσποτα. Κι απ΄ότι γνωρίζει ο κόσμος το πρόγραμμα είναι "επιδοτούμενο".Τι έχει συμβεί; Ποιοι ευθύνονται για τα σκυλιά που είναι δεμένα μέσα στα δωμάτια του παλιού ΞΕΝΙΑ ΗΟΤΕL και χαλάνε τον κόσμο από τα γαβγίσματά τους μέρα και νύχτα; Οι κύκνοι και οι πάπιες έχουν βγει από
το σπιτάκι τους για την απογευματινή τους βόλτα στον κατάλληλα διαμορφωμένο τους χώρο ανάμεσα στον παραλιακό δρόμο και τον πεζόδρομο πλάι στην παραλία Γρίμποβο. Οι ομορφιές της Ναυπάκτου δεν έχουν σταματημό. Τα πλατάνια ακόμα δεν έχουν βγάλει φύλλα. Ο Απρίλιος είναι λίγο δροσερός φέτος. Από συστάσεις που έχουμε, λέμε να πάμε για φαγητό στο ΣΠΙΤΙΚΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ που είναι ακριβώς λίγα μέτρα πιο ανατολικά από το σημείο που είμαστε. Έτσι προχωράμε στην παραλία Γρίμποβο και φτάνουμε...
Καθίσαμε για φαγητό εδώ γιατί το βρήκαμε καθαρό και περιποιημένο σαν το σπίτι μας. Το φαγητό εξαιρετικό και οι τιμές του πολύ καλές. Σας το συστήνουμε να το προτιμήσετε...Έχει και καλό τσίπουρο...
Αλλά μετά το φαγητό θες να έχεις το ξενοδοχείο κοντά σου για να ξεκουραστείς κι εμείς μένουμε στην άλλη πλευρά της Ναυπάκτου, περίπου 20' με τα πόδια από τον παραλιακό δρόμο. Άφησα τους άλλους να πάνε στο FLISVOS HOTEL κι εγώ αποφάσισα να μείνω στο ΗΟΤΕL ΑΚΤΙ. Από εδώ είναι η ανατολική πλευρά της πόλης κι από εκεί η δυτική...
Μου έδωσαν μια σουίτα, με θέα στη θάλασσα και το Castello.
Το σαλόνι είναι καταπληκτικό και πολύ εντυπωσιακή όλη του η διακόσμηση με τα έργα τέχνης και τις αντίκες που δένουν αρμονικά με όλα τους τα χρώματα. Ο σκύλος του ιδιοκτήτη κοιμάται ήρεμα, ενώ περνάω πλάι του και βλέπω το σαλόνι, την τραπεζαρία που είναι στο βάθος κι ύστερα με το ασανσέρ αναβαίνω στο δωμάτιο...Μη ζηλέψετε, γιατί θα κοιμηθώ ακριβώς εδώ, σε αυτήν την υπέροχη, ευρύχωρη κι άνετη σουίτα...
Τα χρώματα, η διακόσμηση, η ευρυχωρία και το τεράστιο κρεβάτι με κάνουν να αισθάνομαι υπέροχα και θα ευχαριστηθώ ξεκούραση...
Το πρωινό ξύπνημα στο HOTEL AKTI είναι πανέμορφο. Η θέα είναι υπέροχη από το μπαλκόνι. Μπροστά μου ακριβώς ο Κορινθιακός κόλπος και η γέφυρα Ρίο-Αντίρριο ενώ δεξιά διακρίνεται το ιστορικό κάστρο της Ναυπάκτου.
Μετά από το πλούσιο πρωινό, αποφάσισα να περιηγηθώ και πάλι στην ιστορική πόλη, για να δω τον πύργο του Μπότσαρη και τη συνοικία του τζαμιού κοντά στο Ρολόι, όπου θα πάω να επισκεφτώ και το σπίτι της οικογένειας Τζαβέλα και το Μουσείο Φαρμάκη.
Στη Ναύπακτο υπάρχουν και πολύ σπουδαία προσκυνήματα, όπως:
Το ενεργό ανδρικό μοναστήρι της Παναγίας Αμπελακιώτισσας που χτίστηκε το 1456 μ.Χ., όπου υπάρχει και το ιερό λείψανο του δεξιού χεριού, του Αγίου Πολυκάρπου, ο Επιτάφιος της Μαριώρας (1735) και το αξιόλογο ξυλόγλυπτο τέμπλο στον ενοριακό ναό του Αγίου Νικολάου (1748) έργο του ντόπιου τεχνίτη Αθανάσιου Δαμιανού.
Στη Ναύπακτο περνάμε θαυμάσια! Υπέροχοι άνθρωποι, υπέροχη πόλη, υπέροχη διασκέδαση!!!
Για φαγητό πήγαμε στην ΠΥΞΙΔΑ, όπου η Χριστίνα είχε μαγειρέψει για εμάς. Βρήκαμε το φαγητό της νοστιμότατο, καθώς οι ντολμάδες με γέμιση γαρίδας (δεν είχαμε δοκιμάσει πάλι) ήταν υπέροχοι! Αλλά και η χορτόπιτα με ζυμωτό φύλλο από τα χεράκια της...Χριστίνας μας άρεσε πολύ.
Μέχρι να έρθει το φαγητό δοκιμάσαμε τα υπέροχα βιολογικά της τσαγια, που σερβίρονται με πραγματική...ιεροτελεστία!!!
Αποφάσισα απόψε να κοιμηθώ στο ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΕΠΩΣ, που είναι στο κέντρο της πόλης!
Τα δωμάτια μικρά και πολύ ρομαντικά. Πραγματικό αρχοντικό και είναι σαν βγαλμένο από παραμύθι. Οι άνθρωποι υπέροχοι και όλα είναι θαυμάσια...
Νότα Κυμοθόη
(Σημείωση: Τα Δοκίμα αυτά, ταξιδιωτικού περιεχομένου, δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Espresso, δίχως ν΄αναφερθεί το όνομά μου...Κι εδώ, έχουμε θέμα, για τον τρόπο, όπου κάποιοι επιχειρούν κι εργάζονται στην Ελλάδα.)
Copyright:Νότα Κυμοθόη
Νότα Κυμοθόη "Η Ναύπακτος δεν είναι νησί αλλά μια πανέμορφη πόλη" Δοκίμια© Nότα Κυμοθόη |
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη